Традыцыі, якія сваімі каранямі ідуць у глыбіню стагоддзяў, адраджае жыхар Пружанскага раёна.Размова пра царскае паляванне. На дзічыну ён ходзіць без стрэльбы, а з лоўчай птушкай і сабакамі. Прычым, падрыхтоўка да такога палявання займае некалькі месяцаў. Самы працаёмкі этап - дрэсіроўка ястраба. У дзень трэба надаваць заняткам з птушкай як мінімум пяць гадзін.
На адной з незвычайных трэніровак пабывала Вікторыя Патоня. У Андрэя незвычайнае хобі - навучаць драпежных птушак. Гэты малады ястраб-цецярук дзясяты ў спісе крылатых "вучняў". Сакольнікі адлоўліваюць птушак у верасні, а ў лютым адпускаюць на волю. Падчас навучання абавязковыя атрыбуты - шапачка-клабучок і бразготка, каб чуць птушку. У крылатага памочніка ёсць пашпарт, своеасаблівы дазвол Міністэрства прыродных рэсурсаў на ўтрыманне і паляванне.
Дрэсіроўка лоўчай птушкі - гэта цэлая навука. Яе яшчэ называюць выношваннем. Усё таму, што большую частку часу птушка праводзіць на руцэ чалавека. Прывыкае, каб не баяцца. Калі займацца старанна, то навучыць, напрыклад, ястраба можна нават за тры тыдні.
Трэніроўка ўключае тры этапы: выношванне, прылёты на руку і прывучванне. Першыя трое сутак, гаворыць патомны паляўнічы, ястраб практычна не знімаецца з рукі. І днём, і ноччу.
Андрэй Катыла, сакольнік: "Паляванне з лоўчымі птушкамі гэта, можна сказаць, мастацтва. Размова не ідзе пра нейкую здабычу. Пайсці ў лес на паляванне дзеля таго, каб нешта дахаты прынесці. Тут больш ідзе працэс зносін з птушкай".
У 25 гадоў абласны цэнтр ён памяняў на хутар. Тут прафесійна займаецца пчалярствам. Каб хадзіць на звера ў лепшых традыцыях царскага палявання, ездзіць на кані, трымае сабак, вядзе хатнюю гаспадарку.
Толькі ў Брэсцкай вобласці афіцыйна налічваецца каля 6 тысяч паляўнічых. Найболей распаўсюджаны спосаб - зброевы. Энтузіястаў, якія адраджаюць традыцыі царскага палявання, у Беларусі адзінкі.
Аляксандр Веркяенка, намеснік старшыні Брэсцкай абласной арганізацыйнай структуры Беларускага таварыства паляўнічых і рыбаловаў: "Шматлікія не разумеюць, не ведаюць пра гэта паляванне. І адпаведна адсутнічае цікавасць. Плюс прасцей узяць стрэльбу, выйсці на дзень папаляваць, чым надаваць вельмі шмат часу самой падрыхтоўцы да палявання з дапамогай лоўчых птушак".
Але адзіны ў Брэсцкай вобласці лоўчы лічыць: менавіта бяззброевае паляванне прыносіць больш задавальнення. Бо галоўнае - не трафеі, а працэс. І марыць асвоіць дрэсіроўку ўжо не толькі ястраба, а больш складанага драпежніка - сокала.
