У Беларусі запусцілі вытворчасць акустычных піяніна

Вытворчасць - адзін з найважнейшых інструментаў эканомікі нашай краіны. Але гэта не адзіны механізм, на які арыентуецца дзяржава. І гэта як раз той выпадак, калі Беларусь павінна яшчэ і гучаць ганарліва. А лейтматыў нацыянальнай палітыкі, вядома, у яе духоўным патэнцыяле. Раскрыць, падтрымаць і развіць талент - гэта прыярытэтная задача дзяржавы. І ў гэта гатовыя ўкладвацца. Па даручэнні Прэзідэнта, у краіне запусцілі вытворчасць акустычных піяніна. Сталічнае ТАА "Фабрыка фартэпіяна" - прадпрыемства, якое ў перспектыве забяспечыць установы адукацыі і культуры піяніна новага пакалення. Пад вечка інструмента зазірнула Ніна Мажэйка. 

Моду на антыкварыят ужо адмянілі ў Оршы. Сёння калекцыю фартэпіяна мясцовай дзіцячай школы мастацтваў папоўнілі 6 новых піяніна. На кожнае свой пашпарт. І гэта гістарычны момант. Інструментальная база не абнаўлялася больш як 30 гадоў. 

Уладзімір Грушэцкі, дырэктар Аршанскай дзіцячай школы мастацтваў № 1: "Адназначна, яны стануць вельмі добрай дапамогай для нас. Вельмі мы рады таму, што міністэрства прыслухалася да школ і зрабіла такі царскі падарунак для нас".

Зараз ад паслуг наладчыка можна будзе адмовіцца як мінімум на год - па гарантыі. Не гаворачы ўжо аб тэрміне эксплуатацыі фартэпіяна - не менш як 15 гадоў. Усяго раён атрымаў у падарунак 15 піяніна. У сто разоў больш базавых інструментаў патрабуюць замены па ўсёй краіне.

Юрый Бондар, міністр культуры Беларусі: "У найбліжэйшыя два гады ўсе гэтыя інструменты будуць набытыя ў “Фабрыкі фартэпіяна” і пастаўленыя ў канкрэтныя ўстановы культуры і адукацыі. Акрамя таго, за гэтыя два гады мы плануем адрамантаваць амаль 2300 музычных інструментаў, тэхнічны стан якіх мы ацанілі, і якія прыдатныя для такога".

Аб паспяховым заўтра трэба клапаціцца ўжо сёння. Год таму гэту тэму падняў асабіста Кіраўнік дзяржавы на сустрэчы з творчай моладдзю, з тымі, ад каго залежыць, як будзе гучаць імя Беларусі на сусветных пляцоўках. 

Здаволіць музычны голад павінны вось гэтыя людзі. Яны правялі аперацыю, якой няма аналагаў на постсавецкай прасторы. У выніку прадукт высокага попыту атрымаўся якасным і даступным. І на 40% беларускім. 

Вытворчасць няпоўнага цыкла. "Гіганты" сёння не толькі выдатковыя, але і экалагічна брудныя. Ліць чыгунную раму складаней, чым проста заказаць. Майстры-рэстаўратары сталі хірургамі на вытворчасці. Штодня ўмешваюцца ў складаны арганізм на 12 тысяч дэталяў. 

Стаўку робяць на ручную працу. Асабліва, калі размова ідзе аб механіцы. Кожны малаточак і гамерштыль мацуюцца ўручную. За "сэрца" фартэпіяна, зразумелая справа, адказваюць жанчыны. У іх ведамасці і аўслейзер - нямецкі тэрмін, без якога не абыходзіцца ніводная аперацыя рэгулявання. 

Праверку на трываласць узору ўладкоўвае спецыяльны робат ці машына, якая абыграе. Яе яшчэ завуць масажнай. 20 хвілін такога масажу прыраўноўваюцца да года эксплуатацыі. Для таго, каб пераканацца ў якасці інструмента, такі масаж робяць двойчы - з аднаго націску кнопкі. 

Але перш, чым да новай клавіятуры дакрануцца пальцы спажыўца, фартэпіяна з легендарнай назвай "Беларусь" праходзіць практычна псіхалагічны тэст на "спагадлівасць". 

На паддоне і ва ўпакоўцы. Фартэпіяна - цёзка краіны - гатова да чарговай адпраўкі. Наступная на чарзе Віцебская вобласць.