У Беларусь па рэабілітацыю мірам

27 августа 2017

Гэтыя дзеці вымушаныя здаваць іспыты ў паўразбураных класах, каля іх школ часта дзяжураць салдаты з аўтаматамі, падручнікаў катастрафічна не хапае. Менавіта па дзецях болей за ўсё стукнуў ваенны канфлікт у Сірыі. Тысячы загінулі, мільёны маюць патрэбу ў гуманітарнай дапамозе, шматлікія сталі бежанцамі. Напрыклад, у Алепа да вайны было каля мільёна школьнікаў - пасля пачатку канфлікту засталося менш як 300 тысяч.

Паміж тым, Беларусь чарговы раз пацвердзіла сваю гасціннасць і неабыякавасць да тых, каму патрэбна дапамога. Два тыдні таму па сапраўднае дзяцінства да нас прыехалі дзеці з Сірыі. Па запрашэнні Кіраўніка дзяржавы на аздараўленне прыляцелі 80 дзяцей, ім ад 8 да 15 гадоў. Кожны з іх перажыў сваю цалкам дарослую і вельмі страшную гісторыю. У такім юным узросце большасць дзяцей засталіся сіротамі з-за ваенных дзеянняў, якія больш як 6 гадоў разгортваюцца на іх радзіме. З псіхалагічнымі і фізічнымі траўмамі дзеці прыехалі ў мірную Беларусь па станоўчыя эмоцыі. Яны ўмеюць і хочуць усміхацца, радавацца жыццю, - упэўнілася Вольга Мядзведзь.

На твары гэтай дзяўчынкі заўсёды ўсмешка, нягледзячы на цяжкасці, з якімі яе сутыкнула жыццё. Вайна ў Сірыі забрала ў яе абодвух бацькоў. У 10 гадоў малая засталася адна. Разам з дэлегацыяй у 80 чалавек яна ўпершыню выехала за мяжу радзімы. Па дзяцінства, якое праходзіць не пад акампанемент бамбёжкі і свісту куль. Сірыйскую групу падзялілі роўна напалову на два аздараўленчыя лагеры - "Крынічка" пад Валожынам - і нарачанскі "Зубраня". Адпачывальнікі з апошняга 18 жніўня адправіліся па планавае медыцынскае абследаванне.

Выпадковая навіна аб тым, што ў маленькай пацыенткі адхіленні ад нормы, шакавала, паколькі дзяўчынка не скардзілася на недамаганні. Ад дзядзькі дзіцяці, які пражывае ў Сірыі, атрымалі згоду на тэрміновую шпіталізацыю і далейшае лячэнне. Праз некалькі дзён беларускія хірургі на працягу 3 гадзін паспяхова аперыравалі дзяўчынку.

Не звяртаючы ўвагі на боль - псіхалагічны і фізічны - два шчаслівыя тыдні дэлегацыя з гарачых пунктаў правяла ў Беларусі, дзе аб неспакойнай радзіме не нагадваюць. У складзе прыезджых дзеці ад 8 да 15. Гэта гаворыць аб тым, што практычна кожны не ведае дзяцінства без вайны. З 2011-га ў Сірыі не спыняюцца баявыя дзеянні, наконт чаго загінулі тысячы дзяцей і дарослых, іх дамы разбураныя, шматлікія і сёння знаходзяцца ў палоне, пад прыцэлам.

Тым часам у "Крынічцы" на тварах дзяцей бестурботныя ўсмешкі. Але іх гісторыі, якія нам распавялі падчас наведвання лагера, жахнулі ўсіх. Вайна абышлася з дзецьмі асабліва жорстка.

Сярод дзяцей як грамадзянскае насельніцтва Сірыі, так і ваеннае, часта пры высокіх званнях і гераічна загінуўшых.

Па дзецях з атрада нумар 7 не скажаш, што кожны з іх перажыў сваю страшную трагедыю. Хоць сумныя весткі далятаюць і сюды, у хваёвы гай, больш чым за 3000 км ад Сірыі. Некаторыя праз сацсеткі даведаліся, што на радзіме не стала кагосьці з іх блізкіх.

Падчас апошняга тэракта дзядзька аднаго з адпачывальнікаў накрыў сабою смяротніка са ўзрыўчаткай. Пасля такой весткі дзіцяці ў лагеры адразу аказалі неабходную псіхалагічную дапамогу. Для работы з асаблівымі дзецьмі педагагічны склад лагераў прайшоў спецыяльную падрыхтоўку. Таксама ў здраўніцы былі накіраваныя дадатковыя брыгады медыкаў.

На 5-й, спецыяльна арганізаванай змене ў "Крынічцы", адпачывае і беларуская дзятва. Узнікалі баталіі - спартыўныя.

Маленькія грамадзяне абедзвюх краін кантакт знайшлі маментальна, пры гэтым цалкам не трэба гаварыць з новым сябрам на адной мове. Цалкам дастаткова толькі імя. Хоць за 14 дзён змена ўсё ж стала і лінгвістычнай. Практычна ўсе сірыйскія дзеці вернуцца дамоў з веданнем элементарнай гутарковай рускай.

Праграма дня ў дэлегацыі насычаная. Апроч стандартнага распарадку, як і ва ўсяго лагера, для гасцей арганізавалі азнаямленчыя экскурсіі. Нацыянальная бібліятэка, аквапарк, Мір, Нясвіж, Белавежская пушча. Дарэчы, апошнюю паездку чакалі больш за ўсё. Ужо вельмі дзецям спадабалася беларуская прырода.

Удалечыні ад радзімы сірыйцы правялі і Дзень нацыянальнай культуры. З сабою яны прывезлі розныя варыяцыі нацыянальных касцюмаў, у якіх прадэманстравалі традыцыйныя мастацтвы. Яшчэ ў Сірыі падрыхтавалі сюрпрыз для беларусаў. Вывучылі танец "Калінку".

Мірную армію беларускіх адпачывальнікаў накармілі ўсходнім абедам, які прыгатавалі ўласнаручна, і кожнага з трох сотняў за гасціннасць сірыйцы аддзячылі падарункамі.

Міжнародная змена падыходзіць да канца. Ужо заўтра дзеці з Сірыі вернуцца на радзіму. Падчас беларускіх канікул з ім было мірнае неба і побач тыя, хто заўсёды гатовы проста дапамагчы. Шматлікія запрасілі сваіх новых сяброў з Беларусі ў госці, хай нават зараз гэта немагчыма.