У вёсцы Заспа Рэчыцкага раёна ўрачыста перапахавалі астанкі беларуса, які абараняў дарогу жыцця Ленінграда. Камандзір эскадрыллі, гвардыі капітан Аляксандр Цітавец загінуў падчас баявога вылету ў верасні 1942.
Прадоўжыць тэму Уладзімір Каралеў. 72 гады таму восенню 42-га 11-ы гвардзейскі авіяполк Ленінградскага фронту стаяў да смерці на абароне Ладагі. Тады найбуйнейшае прэснаводнае возера Еўропы было адзінай транспартнай магістраллю, якая злучае блакадны Ленінград з вялікай краінай. Выхадзец сяла Заспа Рэчыцкага раёна Аляксандр Цітавец займаў пасаду камандзіра эскадрыллі. У свае 24 гады ў хлопца за спінай было 235 баявыя вылеты, амаль 30 паветраных баёў, столькі ж штурмаў аэрадромаў і калон бронетэхнікі.
Самалёт упаў пад вуглом 45 градусаў, але не загарэўся. Знішчальнік-манаплан быў зроблены з дэльта-драўніны, прамочанай спецсаставам. Менавіта гэта і дапамагло даведацца імя лётчыка. Яго ўстанавілі па нумары рухавіка. Архіўныя даныя паказалі, што менавіта на гэтым самалёце 28 верасня 42 года ў свой апошні баявы шлях пайшоў гвардыі капітан Аляксандр Цітавец.
Роднаму пляменніку Уладзіміру Еўдачэнку бравы лётчык запомніўся добрай гульнёй на гармоніку. Мужчына стаў адным з першых у вёсцы, хто даведаўся аб тым, што астанкі яго дзядзькі знайшлі ў Ленінградскай вобласці.
За баявыя заслугі Аляксандр Цітавец быў удастоены ордэнаў Чырвонай Зоркі і Чырвонага Сцяга. І калі звычайна аб такіх людзях гавораць ён ад нас пайшоў. То ў выпадку з гвардыі капітанам мясцовыя жыхары з гонарам заявілі нарэшце ён да нас вярнуўся.
