У пакоях, дзе лунае творчы запал не толькі выкладчыкаў, але і студэнтаў, пабывала і Наталля Кезік.
Сваякоў на фотаздымках знаходзіць і сам Барыс Браніслававіч. У Слуцкім прафесіянальна-тэхнічным каледжы працавалі яго бацька і маці - іх фотакарткі таксама вісяць у музеі каледжа. Тут не толькі першыя кіраўнікі малочных заводаў і знакаміты трохвугольны пачак малака, але і драўляныя маслабойні, ткацкія станкі, прасы і нават старыя грошы.
Падтрымліваць экспазіцыю дырэктару музея пасля заняткаў дапамагаюць і самі навучэнцы.
І каб не засумаваць у выхадныя і вечарам пасля заняткаў, тут створаны ўсе ўмовы.
Спартыўныя залы і пляцоўкі на свежым паветры, трыццаць гурткоў. У этнаграфічнай майстэрні Скарбніца студэнты ўзнавілі старажытны інтэр'ер у пакоях. Тут ёсць нават уласная печка с чыгунамі, дзе і зараз можна прыгатаваць румяныя пірагі.
Студэнты адказваюць і за дызайн калідораў у вучэбных карпусах. Усе кветкавыя кампазіцыі, нацюрморты і пано, якія размешчаны на сценах, зробленыя сваімі рукамі. Больш за тое, рамонт у каледжы ўжо не першы год тут робяць выключна сваімі сіламі - так званым гаспадарчым спосабам.
Сем гадоў таму гэты пакой выкарыстоўваўся як дапаможнае памяшканне, і тут не было ніводнай кветкі. Зараз жа ў зімнім садзе больш за 550 відаў кветак і раслін.
Першапачаткова для зімняга саду з 400 квадратных метраў будаўнікі вывезлі 10 машын пяску і столькі ж завезлі прыгоднага грунту. Зараз гаспадары ў садзе збіраюць плады апельсінаў, бананаў і кавы.
Таму ў зімні сад навучэнцы заходзяць кожны дзень - кветкі не церпяць абыякавасці. Больш за тое, у планах пашырыць зялёную экспазіцыю і высадзіць у беларускі грунт эўкаліпт і абавязкова экзатычныя прыправы. Іх у свае кулінарныя шэдэўры змогуць дабаўляць будучыя кухары.
