Мір і незалежнасць - найвялікшыя каштоўнасці Беларусі. Пастулат, знаёмы кожнаму з нас, не страчвае актуальнасці. Асабліва ў свеце, дзе неспакойна. Наша краіна праводзіць міралюбную палітыку, але гэта не значыць, што можна забыць пра абарону межаў, Айчыны, грамадзян. Вайскоўцам у нас заўсёды надавалі асаблівую ўвагу. І дзень напярэдадні вялікага свята - Дня абаронцаў Айчыны - не выключэнне. Прэзідэнт Аляксандр Лукашэнка сёння наведаў Ваенную акадэмію - галоўную кузню кадраў у форме колеру хакі. Тут сучасны падыход да арганізацыі нашай абароны пры класічнай адукацыі. Так, канфлікты нараджаюцца і паміраюць у Сетцы, але і рэальнае ўзбраенне без добрых спецыялістаў - металалом. А значыць неабходна не проста трымаць марку, а паляпшаць падрыхтоўку вайскоўцаў. Зрэшты, Кіраўнік дзяржавы надаў увагу не толькі пытанню кадравай мадэрнізацыі Узброеных сіл, а яшчэ пагаварыў з курсантамі, выкладчыкамі і слухачамі ВНУ. Успаміны аб уласнай службе, наша знешняя палітыка - пытанняў Аляксандру Лукашэнку задалі шмат, і на ўсе Прэзідэнт адказаў. Пра цёплы візіт беларускага лідара ў Ваенную акадэмію раскажа наш палітычны аглядальнік Ілона Красуцкая.
Замест аўтамата і танка клавіятура і камп'ютар. Сваю зброю "лічбавыя" вайскоўцы атрымалі літаральна некалькі месяцаў таму. Сярод навабранцаў IT-роты і Вадзім Беларусаў. На службу трапіў адразу ж пасля ўніверсітэта. Месца ў інфармацыйным падраздзяленні атрымаў дзякуючы вопыту працы ў Парку высокіх тэхналогій - пісаў дадаткі.
IT-рота сёння - 40 байцоў, якія прайшлі сур'ёзны адбор. Грунтуецца яна на тэрыторыі Ваеннай акадэміі, пры гэтым усе вайскоўцы тэрміновай службы. Ваенная справа за апошнія гады прыкметна змянілася, і хакер адным клікам можа развязаць баявыя дзеянні. Але без класічных салдат і афіцэраў таксама нікуды. Таму візіт Прэзідэнта ў Ваенную акадэмію атрымаўся па-ваеннаму дакладным - без лішніх слоў і адразу да справы.
Галоўнакамандуючы Узброеных сіл неаднаразова падкрэсліць: вайскоўцаў красяць не словы, а справы, і для ВНУ важна не страціць у якасці. Выпуск годных спецыялістаў і афіцэраў пастаўлены на паток, але ў свеце, дзе ўсё мяняецца, і гэтага можа аказацца недастаткова. У такіх сітуацыях лепш за ўсё вучыць гісторыя нашай краіны, яе ваенная спадчына. Але трэба і глядзець у будучыню - на кадры, якія гатовы прапаноўваць і рабіць.
Зала ваеннай гісторыі з'явілася ў акадэміі два гады таму. У гэтых фатаграфіях і форме тысячагадовы перыяд бітваў, аперацый, перамог і паражэнняў ад Сярэднявечча да сучаснасці. Ад ратніка ў латах да аснашчанага па апошнім слове тэхнікі байца сіл спецыяльных аперацый. Ва ўсім гэтым прагледжваецца выразны меседж: вайна не мяняецца, таму напагатове быць заўсёды - абавязак вайскоўцаў.
Ваенная акадэмія - гэта 11 факультэтаў, 39 спецыяльнасцяў, якія пастаянна пераглядаюцца і пашыраюцца. У 15-ці вучэбных карпусах навучаюцца і замежныя вайскоўцы, сярод іх нават студэнты з Вялікабрытаніі.
Таксама Прэзідэнту прадэманстравалі, як сёння створана сістэма падрыхтоўкі ў Ваеннай акадэміі. Кіраўнік дзяржавы асабіста прайшоў па кабінетах, дзе рыхтуюць танкістаў, стратэгаў і тую самую інфармацыйную роту. Аляксандру Лукашэнку далажылі наконт стану спраў і патэнцыялу падраздзялення.
Беларускія IT-спецыялісты і прадукты, якія яны вырабляюць, - гарант якасці. Рэзідэнты ПВТ змаглі паставіць работу з замежнымі кампаніямі на паток і прадаваць, прычым шмат. Ад IT-роты Аляксандр Лукашэнка чакае таксама практычных вынікаў, у тым ліку па папулярызацыі распрацовак на сусветным рынку.
Беларусь у сістэме геапалітычных каардынат заняла міралюбную пазіцыю. Але выклікі часу, фейкі, палітыка постпраўды і барацьба за ўплыў вялікіх дзяржаў даюць аб сабе ведаць, таму вопыт вядзення сучасных войнаў, лакальных канфліктаў неабходны. Тым больш эліце нацыянальнай арміі - навучэнцам Ваеннай акадэміі.
Здавалася б, вайскоўцы вельмі стрыманыя ва ўсім, ім не ўласцівая залішняя публічнасць, эмацыйнасць. Але сёння мы пераканаліся, што гэта стэрэатыпнае меркаванне. Людзі ў форме па форме задавалі самыя незвычайныя пытанні, якія нават мы, журналісты, яшчэ не паспелі адрасаваць Прэзідэнту.
У аўдыторыі амаль сотня чалавек - прафесарска-выкладчыцкі састаў, курсанты, слухачы. Вядома, у вочы адразу кідаецца агульная карцінка мілітары. Колер формы, ваенная выпраўка, постаць на першы погляд ураўноўваюць усіх, адрозненне толькі ў рангах і ўзросце. Вядома, што Кіраўнік дзяржавы не прыхільнік шаблоннага фармату "пытанне - адказ". Таму адразу прапаноўвае нефармальныя зносіны.
Да размовы па душах схіляе не толькі гэтая ініцыятыва, але і свята - Дзень абаронцаў Айчыны. Відавочна, гэта не будзе выключна мужчынская размова, у зале дзяўчаты-сувязісткі, курсанткі авіяцыйнага факультэта. І гэта таксама іх свята! Часта менавіта дзяўчатам (і не толькі ў форме) прыходзіцца праяўляць мужчынскую вытрымку.
Здацца і апусціць рукі ўжо сапраўды не дазволена гэтым людзям. На іх плячах абарона 24 гадзіны за суткі без святаў і выхадных. Такая служба - абараняць суверэнітэт нашай краіны. Гаварыць аб надзённых пытаннях: падрыхтоўцы кадраў ды і ў цэлым аб мадэрнізацыі нашай арміі Прэзідэнту лёгка не толькі як Галоўнакамандуючаму. Сам не па чутках ведае зваротны бок гэтай нялёгкай службы. У пагранічных войсках служыў і Кіраўнік дзяржавы, і яго старэйшыя сыны. Дарэчы, на службу будучы Прэзідэнт прыйшоў ужо з дыпломам ВНУ. І не раз расказваў, як ахоўваў мяжу ў Малдове. А ў сярэдзіне 80-х ізноў прайшоў службу – на гэты раз у мотастралковых войсках. Успамінаючы гэты адрэзак, Прэзідэнт прызнаўся: не было б гэтай школы жыцця - не было б і прэзідэнцтва.
Эпоха глабалізацыі, інфармацыйных войнаў, навязванне ўяўных каштоўнасцяў. Ды і ахвотнікаў паспекуляваць на тэме суверэнітэту зараз хоць адбаўляй, асабліва ў Сетцы. Любы загаловак з уяўнымі фактамі, на жаль, не ва ўсіх выклікае скептыцызм, і ўжо сапраўды ніяк не на карысць геапалітычнаму супрацьстаянню. Нават нам, мірнай краіне, узброеныя канфлікты ўжо не здаюцца такімі далёкімі дзесьці ў Сірыі, Іраку. Трагічныя падзеі разгортваюцца і прама ля межаў Беларусі.
Вялікай памылкай венесуэльскіх уладаў, скажа Прэзідэнт, было тое, што ўпусцілі эканамічную сферу. І тут, дарэчы, Беларусь як магла падтрымлівала паўднёваамерыканскую краіну ў будаўніцтве заводаў, жылых мікрараёнаў. Бо аснова ўстойлівасці - менавіта эканоміка, ёю трэба займацца, больш актыўна ўкараняць сучасныя тэхналогіі, каб не адстаць ад сусветных дзяржаў, багатых прыроднымі рэсурсамі.
Ахвотнікаў пафантазіраваць аб выніках перамоў Аляксандра Лукашэнкі і Уладзіміра Пуціна ў Сочы таксама было хоць адбаўляй. Загалоўкі, маўляў, "Беларусь стане часткай Расіі " мы таксама бачылі. Тэма ў топе інфармацыйных прастор дзвюх краін дагэтуль. І гэта нягледзячы на тое што Кіраўнік беларускай дзяржавы не раз публічна абвяргаў усе гэтыя здагадкі. Але што рабіць, калі аматараў нагнятаць сітуацыю ўжо не спыніць?
Вядома, вайскоўцы па большай частцы сёння задавалі профільныя пытанні, што датычацца абароны і бяспекі нашай краіны. Хацелася прааналізаваць і дзеянні не толькі нашых найбліжэйшых саюзнікаў, але і тых, хто за акіянам. Нягледзячы на геаграфічную адлегласць, любое з іх выклікае незваротныя наступствы.
Такі час - большасць інфармацыі маладыя людзі атрымліваюць з Інтэрнэту. Толькі вось не заўсёды быць на інфармацыйнай хвалі выходзіць у гэтых хлопцаў, карыстацца гаджэтамі падчас вучобы і практыкі ў акадэміі ім нельга па зразумелых прычынах. Такія вось выдаткі на шляху да будучых званняў. А ў нашых найбліжэйшых суседзяў ужо некалькі гадоў у гэтым плане ўсё больш лаяльна. Паколькі ўжо з’явілася магчымасць, то чаму б не спытацца ў Прэзідэнта, ці чакаюць у гэтым плане курсантаў акадэміі, дзе створана першая IT-рота, падобныя бонусы?
Такая шчырая размова яшчэ і добрая магчымасць спытаць Прэзідэнта аб асабістым. Нярэдка мы бачым, як Кіраўнік дзяржавы частуе сусветных зорак, топавых палітыкаў або прэзідэнтаў стравамі і прадуктамі са свайго падворку. Вядома, гэта і знакамітыя прэзідэнцкія кавуны і дыні, і бульба. Дарэчы, чатыры мяшкі беларускі лідар нядаўна прэзентаваў свайму расійскаму калегу Уладзіміру Пуціну. Як высветлілася, па заданні Прэзідэнта агранавінкі нашых навукоўцаў яшчэ здзівяць беларусаў.
Нягледзячы на шчыльны прэзідэнцкі графік, шматлікія візіты, перамовы і кучу дакументаў, беларускага Прэзідэнта мы бачым не толькі на ўборцы ўласнага ўраджаю, на каньках і на лыжах на рэспубліканскіх і міжнародных спаборніцтвах, перамовы з Уладзімірам Пуціным таксама не абмежаваліся кабінетнымі антуражамі. Курсанты цікавяцца: ці такая ж цікавасць у дачыненні да кнігі?
Тыя намаганні, якія краіна ўкладвае ў мадэрнізацыю нашай арміі, мы штогод бачым 3 ліпеня - у Дзень Незалежнасці. Летась удзел у парадзе ўпершыню прынялі жанчыны-вайскоўцы. Фота- і відэакамеры тады адлюстравалі невялікі канфуз, але дзяўчаты не падалі выгляду.
Вось так з натхненнем, агнём у вачах гэтым юнакам і дзяўчатам працягваць гісторыю суверэннай дзяржавы. Бо ў любым узросце для кожнага чалавека важна адчуванне, што ты патрэбны і ты на сваім месцы. Гэтыя хлопцы выбралі нялёгкі шлях, які нават складана назваць прафесіяй. Бо Радзіму абараняць - гэта штосьці большае, гэта, хутчэй, прызванне.
