У манастыр, дзе б'ецца сэрца Беларусі, адправілася Вольга Маслоўская.
У Светлую сядміцу біць у званы дазволена ўсім
Званы святога прыстанку ўзвяшчаюць радасную вестку: Хрыстос Уваскрос! Гэтымі днмі чуць звон можна часцей чым звычайна: Светлая сядміца - той час, калі біць у званы дазволена ўсім - і дарослым, і дзецям.Манашка Фяўроння, насельніца Полацкага Спаса-Еўфрасіннеўскага манастыра: "Па царкоўным статуце пакладзена ва ўсе дні Святой сядміцы біць бесперапынна ў званы да вячэрняга набажэнства. Таму ў нас таксама ў манастыры вельмі шмат ахвочых, хто жадае падняцца на званіцу ад малога да вялікага і б’юць з вялікай радасцю.
Прападобная Еўфрасіння заснавала манастыр у XII стагоддзі
Да Вялікадня званіцу ўпрыгожылі рознакаляровымі стужкамі. Асабліва ўрачыста ў храме: ля ікон - жывыя кветкі, ружы і гваздзікі і ля ракі з мошчамі святой Еўфрасінні. Манастыр быў заснаваны Прападобнай у 12-м стагоддзі. Сапраўдная рэліквія - Спасская царква, пабудаваная пры жыцці Еўфрасінні. У ім келля, дзе жыла малітвенніца, захаваліся нават фрэскі, перад якімі малілася першая беларуская святая.
Манашка Рахіль, насельніца полацкага Спаса-Еўфрасіннеўскага манастыра: "Нядаўна там выявілі пячаць святой Еўфрасінні, тую пячаць, якую святая ставіла на сваіх дакументах. Выявілі храм падземны, як у Кіева-Пячэрскай Лаўры, дзе старажытныя святыя айцы маліліся пад зямлёй. Вось і святая таксама адасаблялася ў малітвах, каб злучыцца з Богам бліжэй".
У манастыры жывуць 120 насельніц
У Полацак едуць за боскай ласкай, дапамогай і супакаеннем. Жыццё тут цячэ павольна, так, каб можна было нацешыцца прыгажосцю вакол. Яшчэ трохі, і яркімі фарбамі заквітнеюць кветнікі, уладкаваныя клапатлівымі рукамі насельніц манастыра. Закладзены сад, дзе сёстры кожны год збіраюць ураджай яблыкаў, груш і парэчкі.
У манастыры жывуць 120 сясцёр. Іх дні праходзяць у працах і малітвах. У кожнай сваё паслухмянства - вырабляюць свечкі, шыюць манастырскі ўбор, пішуць абразы і кнігі. Але не ў гэты тыдзень. Светлая сядміца - час для малітвы і роздумаў аб цудзе ўваскрэсення.
Сіла - у малітве
У манастыры ёсць вялікая бібліятэка. Тут Жыцці святых, разважанні багасловаў аб веры і сіле малітвы.
Маліцца разам з народам у святы дзень Вялікадня. Паводле традыцыі зрабіў гэта і Кіраўнік дзяржавы. Святочную свечку ён запаліў у Свята-Благавешчанскам лядзенскім храме. Словы, з якімі Аляксандр Лукашэнка звярнуўся да вернікаў, да слёз закранулі сясцёр, якія жывуць у Полацкім манастыры.
Настаяцельніца манастыра - ігумення Еўдакія - раздрукавала прамову Прэзідэнта і зачытала яе манашкам. Гаворыць: "Сіла гэтых слоў параўнальная з сілай пропаведзі".
Ігумення Еўдакія (Ляўшук), настаяцельніца полацкага Спаса-Еўфрасіннеўскага манастыра: "Ён так усё правільна сказаў, так глыбока сказаў. Глыбока сказаў аб царкве, і аб веры ў Бога, і аб жыцці чалавека, як важна правільна жыць, жыць сваёй працай. Падтрымаў тых людзей, хто можа быць у бальніцы, падтрымаў, каб празмеру не хваляваліся, таму што з намі Бог. І калі прыйдзецца дзесьці неяк перахварэць, гэта ж натуральна. Галоўнае, што мы з Богам, каб мы трымаліся, каб празмеру не хваляваліся, не хваляваліся, таму што і ў гэтым сіла".
На Велікодным тыдні пасля святочнай ранішняй службы вакол храма манашкі здзяйсняюць хрэсны ход. Славяць спадары і моляць Прападобную Еўфрасінню - нябесную заступніцу Беларусі – аб боскай ласцы. Ведаюць, сіла ў веры.
