Аддаць даніну памяці салдату Чырвонай арміі. У Беларусь прыехалі сваякі байца 572-га Крычаўскага гарматнага артылерыйскага палка Анатоля Шатроўскага. Да нядаўняга часу баец быў пахаваны ў брацкай магіле ў Міханавічах пад імем "Невядомы". Аднак летась асобу салдата ўдалося высветліць.
Яўген Калаўр больш падрабязна.
Міханавічы, як і суседнія вёскі, былі вызвалены ад фашысцкіх акупантаў 3-4 ліпеня 1944 года. Але ў большасці пахаваных у брацкай магіле салдат Чырвонай арміі датамі гібелі сталі 5, 6, 7 і нават 12 ліпеня. Гэта былі баі з фашыстамі, што вырваліся з акружэння Мінскага катла.
Адным з загінуўшых быў і Анатоль Шатроўскі.
Ён прыняў свой апошні бой ля вёскі Бярэзіна. Анатоль у групе 10 баявых таварышаў натрапіў на варожых салдат, што ў дзясяткі разоў пераўзыходзілі іх па колькасці. Фашысты былі настроены адчайна супраціўляцца. Нашым салдатам дапамог фактар раптоўнасці. Удалося ўзяць у палон больш за 80 акупантаў. Аднак без ахвяр не абышлося. Трое савецкіх байцоў загінулі ў няроўным баі. Сярод іх быў і Анатоль Шатроўскі.
Пасля бою загінуўшых салдат пахавалі на сялянскіх могілках непадалёк. Праз 20 гадоў, у 1964 годзе, у Міханавічы была адпраўлена армейская часць, каб перапахаваць у брацкую магілу салдат з усёй акругі. Прозвішчы двух загінуўшых байцоў - Ільі Арчакова і Дзмітрыя Садовага - сярод больш як сарака іншых імёнаў на памятнай дошцы брацкай магілы ў а.г. Міханавічы былі пазначаныя, аднак прозвішча Анатоля Шатроўскага згубілася. Асобу невядомага салдата ўдалося высветліць толькі летась. Увекавечыць імя байца дапамагла сумесная праца беларусаў і расіян.
Ад Архангельска да Міханавіч тысячы кіламетраў. Але час і адлегласць не перашкодзілі памяці. Сваякі Анатоля Шатроўскага прывезлі на брацкую магілу тое, за што тысячы і тысячы нашых людзей таго часу аддалі сваё жыццё - родную зямлю. Даніну памяці салдату прыйшлі аддаць мясцовыя жыхары і кіраўніцтва раёна.
