Алег Кастрама ўдастоіўся звання "Бацюшка года СНД"

6 января 2019

Царква Украіны атрымала аўтакефалію - г. з. незалежны статус. Праўда, на рэлігійных поглядах нашых суседзяў гэта ніяк не адаб'ецца. У Кіеве, Мінску ды і іншых гарадах мільёны праваслаўных рыхтуюцца сустрэць адно з галоўных царкоўных святаў - Нараджэнне Хрыстовае. Ноч напярэдадні Раства вернікі будуць сустракаць ва ўсіх храмах краіны. Ад маленькай вясковай цэркаўкі да галоўных сабораў у раённых і абласных гарадах.

Усюды асаблівыя ўпрыгажэнні - у галоўных прыбудоўках усталяваныя ёлкі і ўладкованыя батлейкі - прайграванне сцэны нараджэння немаўля Ісуса. А вось у Праабражэнскім храме Гомеля святочную службу правядзе "Бацюшка года СНД" - такога звання ўдастоіўся святар Алег Кастрама.

Як гэта быць лепшым у духоўным служэнні, і якая праца стаіць за гэтым тытулам, даведвалася Алена Борматава. З дзяцінства ў царкву яго вадзіла бабуля. У часы атэізму і забароны на наведванне храмаў. Седзячы ля алтара, маленькаму Алегу жудасна хацелася даведацца, што ж па той бок іканастаса.

За сваю пастырскую службу ўзвёў тры храмы: два ў Рэчыцкім раёне і адзін у Гомелі. Пустку сярод азёр напоўнілі сакральным жыццём у пачатку двухтысячных. У памяць аб знішчаным у савецкі час Праабражэнскім саборы. Чацвёрты будуецца зараз.

Купал храма на трыццаціметровай вышыні будзе вянчаць крыж. Ніжняя прыбудоўка гатовая. Увесну пачнуць аздобныя працы. Магчыма, там размесцяць вялікую хрысцільню для хрышчэння сталых людзей, якія ва ўсвядомленым узросце прыйшлі ў царкву. Ды і дзеючы храм сёння малы для вернікаў. Набажэнствы прыходзіцца праводзіць па тры разы на дзень.

У прыходзе свая нядзельная школа. На 120 месцаў. Гэта кропля для спальнага раёна. Але максімум на сёння. Памяшканняў не хапае. Заняткі прыходзіцца праводзіць чатыры разы на дзень, плюс у суботу.

Волатава - адзін з самых буйных мікрараёнаў Гомеля. Насельніцтва - некалькі дзясяткаў тысяч чалавек. Сярод шматпавярховак - невялікі Праабражэнскі храм, дзе і служыць Алег Кастрама - святар, якога ў СНД назвалі "бацюшкам года".

Партрэт сучаснага святара. Яго лёс і гісторыя яго жыцця - духоўнага і свецкага. Пісьмова - не менш як 2 тысячы знакаў. Такія былі ўмовы конкурсу. Пры гэтым пастыр павінен быў удзельнічаць у конкурсе "Праваслаўная ініцыятыва" і з'яўляцца актыўным служыцелем царквы.

Вернікі Праабражэнскага храма адправілі на багаслоўскае спаборніцтва аповед аб сваім настаяцелі. Упершыню святар з Беларусі стаў пераможцам конкурсу "Бацюшка года". За майстэрскае перапляценне свецкага і духоўнага. Дабрачынныя акцыі, спектаклі для дзяцей, падтрымка хворых - маральная і матэрыяльная. Бо міласэрнасць - гэта штодзённая праца. А яшчэ велапрабегі - паломніцкія і экалагічныя.

Свая моладзевая група, якая і займаецца арганізацыяй усіх культурных мерапрыемстваў. Іх наведваюць тысячы чалавек. А некалькі гадоў таму замахнуліся на мюзікл. "Не забыць пра Раство" - у аснове культавыя музычныя творы з аўтарскім тэкстам на біблейскую тэму.

Думалі, гэта разавая пастаноўка. Бо тут няма прафесійных акцёраў. На адной сцэне людзі з розных сфер - ад студэнта да ўрача-рэаніматолага. У выніку толькі за першы год мюзікл паглядзелі больш як 4 тысячы чалавек.

Мюзікл паўтарылі праз год. Ён згуртаваў людзей розных веравызнанняў: праваслаўных, каталікоў, пратэстантаў - такі музычны стрыжань духоўнага жыцця.