Рэспубліканскі семінар па стварэнні камфортнага для ўсіх асяроддзя ладзіцца ў сталіцы. Сёння ўдзельнікі наведваюць шэраг грамадска-сацыяльных аб’ектаў і ацэньваюць узровень іх даступнасці для інвалідаў. Першыя ў спісе - чыгуначны вакзал і "Чыжоўка-Арэна". Чаго не хапае гораду, каб людзям з абмежаванымі магчымасцямі жылося прасцей? Ведае Наталля Кузьміцкая.
Мазырчанка Ганна Шумак апошнім часам вельмі часта карыстаецца паслугамі чыгункі. Раз’яздны рытм жыцця звязаны з яе дзейнасцю: дзяўчына працуе з транспартнымі кампаніямі інструктарам па суправаджэнні.
Праблемы людзей з абмежаванымі магчымасцямі часцяком узнікаюць і падчас заказу білетаў, з-за высокага акенца дыспетчар не заўсёды можа пачуць, што пасажыру неабходны менавіта спецыялізаваны вагон.
З 2008 года на чыгуначным вакзале выкарыстоўваюць вагоны з пад’ёмнікамі для калясачнікаў. Такія саставы адпраўляюцца як у далёкія, так і блізкія падарожжы.
Да таго ж з міжнароднымі вакзаламі наладжана сувязь, дзякуючы якой на чыгунцы заўсёды гатовыя як след прыняць асаблівага пасажыра.
Сёння ў сталіцы пражывае амаль 120 тысяч інвалідаў, сярод іх калясачнікі, інваліды па зроку і іншыя. Менавіта таму пытаніі развіцця безбар’ернага асяроддзя патрабуюць асаблівай увагі.
З 2011 года ў Мінску рэалізуецца праграма па развіцці безбар’ернага асяроддзя. За гэты час у горадзе абсталяваны 91 падземны пераход, 75 рухомых платформ, 14 ліфтаў і 2 эскалатары. Работа па стварэнні камфортных умоў для маламабільных грамадзян працягваецца.
