Мікалай Сахарэвіч - адзіны мужчына-выхавальнік у Пружанскім раёне

19 июля 2017

Выхаванне малых не мужчынская справа? "Вусаты нянь" Мікалай Сахарэвіч развянчаў гэты міф, бо ён адзіны выхавальнік у Пружанскім раёне. Такіх, як ён, ва ўсёй Беларусі можна злічыць на пальцах.

Расказвае Вікторыя Патоня.

Ён гуляе з імі ў пясочніцы, пасуе мяч, дапамагае сабраць канструктар і адказвае на пытанні, якія часам ставяць у тупік. З самага складанага - заплятаць касічкі. На пасадзе "няня" Мікалай усяго год. Але сёння экснастаўнік фізкультуры ўжо не сумняваецца: яго моцныя рукі ў дзіцячым садку неабходныя.

Мікалай Сахарэвіч, выхавальнік ДУА "Яслі-сад № 4 г. Пружаны": "Часам махаеш галавой, не да канца разумееш, што яны гавораць, але прыходзіцца нешта выдумляць, адказваць, пажадана, на іх мове. Бываюць дні, калі стамляешся, вядома. Таму што шум, нейкі дыялог, гульні. Але наогул, прыемна і вельмі выдатна працаваць з дзеткамі".

Як героя вядомай камедыі, Мікалая жартам завуць "вусаты нянь". Праўда, выхавальнік вусоў ніколі не насіў. Ды і да дашкольнікаў яго прывяла зусім іншая гісторыя, сур'ёзная. Пяць гадзін на дзень Мікалай праводзіць з малымі ў інтэграваным класе, дзе дзеці з асаблівасцямі ў развіцці. Для сямігадовага Мікіты з дыягназам ДЦП ён не проста выхавальнік, а сапраўдны сябар.

Таццяна Несцярчук, мама Мікіты: "У нас прынята так, што дзецьмі займаюцца толькі жанчыны. А хацелася б, каб было трошкі наадварот. Насцярожвала, што мужчына. Я думала: Як? Што? Дзіця не такое, як усе. Вельмі я хваляваліся, але час паказаў, што дарма".

За час працы Мікалай зразумеў: навучыцца зносінам з дзецьмі па падручніках нельга. Гаворыць, гэта не ён выхоўвае дашкалят. Яны мяняюць яго. І прыслухваецца да парад вопытных калег.

Галіна Аляхновіч, загадчыца ДУА "Яслі-сад № 4 г. Пружаны": "Дзеці, не толькі Мікіта, атрымліваюць сапраўды тое мужчынскае выхаванне, якога часам ім не хапае дома. Ён карыстаецца аўтарытэтам не толькі ў дзяцей, але і ў бацькоў".

Сапраўдны мужчына жаночай працы не баіцца. Ён як ніхто разумее, што значыць выхаванне дзяцей.

І ўсё ж сёння мужчына-выхавальнік, хутчэй, выключэнне з правіл. А смельчакі, якія ламаюць стэрэатыпы і не баяцца быць бліжэй да дзяцей, годныя павагі. Бо за сваю працу яны атрымліваюць незвычайныя бонусы - дзіцячыя ўсмешкі.

Мікалай прызнаецца, яго падкупляюць шчырасць і непасрэднасць малых. А гэта дорага каштуе. І пакуль сыходзіць з дзіцячага садка не збіраецца. Бо тут і ён сам сталее.