За два гады дзеяння Дэкрэта №6 праваахоўныя органы змаглі стабілізаваць сітуацыю і нанесці моцны ўдар па наркатычным зле, які ўяўляе сур'ёзную небяспеку для нацыянальнай бяспекі Беларусі. Аб злачынстве і непазбежным пакаранні ў сюжэце Карыны Пашковай.
Некалькі гадоў у краіне існуе антынаркатычны дэкрэт. Гэты дакумент удасканаліў дзеючае заканадаўства, прывёў шэраг новаўвядзенняў, якія не маюць аналагаў у міжнародным антынаркатычным праве.
Новыя даныя айчыннага наркакантролю, затрыманні ў Бабруйску і Мінску, сілавая падтрымка байцоў «Алмаза». Група прадаўцоў і пакупнікоў марыхуаны, на руках якіх удала зашчапіліся наручнікі. Адны перапрацоўвалі і прадавалі наркотык, другія расслабляліся. Але фігурантамі крымінальнага працэсу зараз стануць і першыя, і другія.
Перыяд з 2012 па 2014 гады адзначаецца рэзкім прытокам у Беларусь сінтэтычных наркотыкаў. Неўзабаве рушыў услед цвёрды адказ. Ім стаў так званы антынаркатычны дэкрэт. Папраўкі ў заканадаўства ўзмацнілі адказнасць за злачынствы, звязаныя з пазапраўным абаротам наркотыкаў. Колькасць спайсаў відавочна знізілася. Але гаварыць аб поўнай перамозе пакуль рана. Тым больш, што наркарынак пераарыентаваўся з сінтэтыкі на раслінныя дурманы. Не лішнім будзе нагадаць. У Крымінальным кодэксе няма адрозненняў па лёгкіх або цяжкіх наркотыках.
Паводле інфармацыі Міністэрства аховы здароўя зараз стаіць на ўліку каля 9 тысяч чалавек хворых наркаманіяй. І калі медыкам атрымліваецца вярнуць да нармальнага жыцця хоць аднаго чалавека, гэта ўжо вялікая перамога. Але працэс гэты не з лёгкіх, для ўсіх удзельнікаў рэабілітацыі.
Нават гэта яшчэ не шчаслівы фінал. Далей праца за самім пацыентам. Немалаважную ролю ў пытанні лячэння выконвае яго асяроддзе. Ад ранейшых таварышаў па інтарэсах рэкамендуюць адмовіцца.
Прайсці лячэнне ад нарказалежнасці ў нашай краіне можна ананімна. Праўда, умова дзейнічае толькі ў выпадку, калі чалавек сам звярнуўся па дапамогу. У Беларусі існуе некалькі дзясяткаў цэнтраў, якія гатовыя аказаць падтрымку людзям з залежнасцю. Прычым, метады ў кожнага свае, ёсць нават методыкі так званай працатэрапіі. І, тым не менш, галоўнае жаданне самаго пацыента. Выбар заўсёды застаецца за кліентам.
