На варце міру. Адзін дзень у радах унікальнага падраздзялення

25 февраля 2018

Высокі ўзровень падрыхтоўкі беларускіх вайскоўцаў дазваляе не толькі гарантаваць бяспеку нашай дзяржавы, але і ўдзельнічаць у міратворчых місіях. Менавіта ў такім фармаце наша краіна можа адгукнуцца на заклік аб дапамозе. І як заявіў Кіраўнік дзяржавы, калі б Беларусі даручылі сыграць нейкую ролю ва ўрэгуляванні канфлікту ва Украіне, яна б выконвала ўсё неабходнае, не займаючы нечую пазіцыю. Аднак гэта магчыма толькі пры некалькіх умовах, галоўная з якіх - дамоўленасць паміж двума канфліктуючымі бакамі. Дададзім да гэтага станоўчую рэзалюцыю Савета Бяспекі ААН, прыняцце палітычнага рашэння ў нас і пісьмовае пацверджанне кожнага вайскоўца.

У гэтым уся сутнасць і адначасова складанасць прафесіі - неабходна спыніць канфлікт і не выклікаць новы. Захоўваць гэты баланс - сапраўдная навука. Чым жывуць і чым дыхаюць беларускія вартавыя міру? Адзін дзень у радах унікальнага падраздзялення правёў Аляксандр Смірноў.

З першых крокаў вайскоўцаў міратворчай роты вучаць прызвычайвацца да штодзённай рызыкі. Небяспека на службе будзе іх суправаджаць заўсёды.

Тактычная падрыхтоўка - аснова самага шырокага спектру неабходных навыкаў міратворцаў. Сярод абавязкаў: кантроль над выкананнем і спыненнем агню, выстаўленне часовых, стацыянарных і мабільных КПП, наглядальных пастоў, патруляванне населеных пунктаў, праверка дакументаў. Ва ўсіх сітуацыях свае тонкасці і спецыфіка, якая адрозніваецца ад агульнавайсковай падрыхтоўкі.

Таксама на штатным узбраенні падраздзялення - лазерныя цэлепаказальнікі, ліхтары, каліматарныя прыцэлы і іншыя аптычныя прыборы і прыстасаванні. Вайскоўцы павінны быць гатовыя да любой няштатнай сітуацыі, каб, гаворачы простай мовай, не падвесці таварыша або не стаць турботай для свайго падраздзялення.

Давер у падраздзяленні міратворцаў больш за слова. Нават адбор у роту праходзіць па асаблівым прынцыпе - у некалькі прыступак: першая - гэта згода камандзіра аддзялення, затым камандзіра ўзвода, і канчатковае рашэнне за камандзірам роты.

Першае, што праходзіць вайсковец, - курс асноў міратворчай дзейнасці. Паралельна - вывучэнне англійскай мовы, спачатку ў Ваеннай акадэміі, затым на курсах за мяжой, часцей Літве або Польшчы і Брытаніі. Лепшыя адпраўляюцца ў брытанскі навучальна-кансультатыўны цэнтр у Чэхіі па стандартах, якія ўжываюцца да шматнацыянальных міратворчых сіл. І ўрэшце - веданне міжнароднага права і дзеючых міжнародных пагадненняў. Працэс навучання – няспынны. Інтэлект для міратворца настолькі ж важны, як і баявая вывучка.

Адна з найважнейшых дысцыплін - медыцынская падрыхтоўка. Але нават яна ў выпадку міратворцаў мае свае нюансы. З ухілам на баявыя дзеянні, падчас якіх раненні могуць быць самымі рознымі - ад вывіхаў да апёкаў.

Трэніроўкі праходзяць ва ўмовах, максімальна набліжаных да рэальных. Мадэлююцца розныя сітуацыі, напрыклад, калі ў параненага шок, ён можа не кантраляваць свае дзеянні. Важна ў такіх сітуацыях навучыцца стрэсаўстойлівасці.

Ад узроўню ваенна-медыцынскай падрыхтоўкі залежыць вельмі многае, у тым ліку і жыццяздольнасць падраздзялення. Наогул рота вучыцца чатыры дні на тыдзень, пяты адведзены на абслугоўванне тэхнікі, узбраення і падрыхтоўку да новых заняткаў.

Штомесяц падраздзяленні адпраўляюцца на палявы выхад, яго працягласць - каля тыдня. Кантрольныя тактычныя заняткі могуць расцягвацца да двух тыдняў. Агнявая падрыхтоўка, кіраванне спецтранспартам, баявое зладжванне - навострываецца алгарытм паводзін у самых разнастайных сітуацыях. Правяраецца ў тым ліку і інжынерная падрыхтоўка, бо адна з асноўных функцый - размініраванне.

Да прыкладу, калі выстаўлены мабільны кантрольна-прапускны пункт, неабходна ўжываць навыкі надгляду і людзей, і транспарту. Напрыклад, ад вадзіцеля патрабуюць паэтапна ўключыць усё электроннае начынне, адчыніць і зачыніць дзверы, паколькі выбуховае прыстасаванне можа быць завязана нават на паваротнік або кнопку багажніка.

Беларускае падраздзяленне атрымала вялізны вопыт у розных міратворчых вучэннях. Больш за тое, кожныя два-тры месяцы праходзяць заняткі з замежнымі інструктарамі. Рота без перабольшання гатовая да выканання задач у любым пункце свету, ці то ў горнай, лясістай мясцовасці ў або ў населеным пункце. Да прыкладу, у рамках АДКБ нашы хлопцы выязджалі ў Кыргызстан, Узбекістан, Арменію і Расію. Ёсць нават вопыт выканання задач на Паўночным полюсе.

Пра гатовасць Беларусі прыняць удзел у міратворчых місіях ААН ужо заяўлялі і Кіраўнік дзяржавы, і міністр замежных спраў, і міністр абароны. Хочаш міру - рыхтуйся да вайны: для адных гэтая фраза - філасофскае выслоўе, для іншых - асабісты ўдзел. Раман Шоўкаў на жыццё не скардзіцца: дзяржава вылучыла жыллё, забяспечвае годным прыбыткам, ёсць планы і на трэцяе дзіця. Аднак пры гэтым сваё прызванне ніхто з вайскоўцаў не забывае.

На гэты момант у міратворчай роце 100 чалавек - усе кантрактнікі: 95 прапаршчыкаў і 5 афіцэраў. Цікавы факт: самі для сябе вайскоўцы ўвялі вызначанае правіла.

Нягледзячы на самабытнасць і самастойнасць, міратворчая рота - гэта частка 103-й асобнай гвардзейскай паветрана-дэсантнай брыгады Віцебска. Як гавораць самі вайскоўцы, яны гатовыя выконваць любыя задачы і на тэрыторыі Беларусі, і за яе межамі. Ім патрэбна толькі каманда. Пры гэтым хлопцы вельмі добра разумеюць, наколькі каштоўны дабрабыт кожнай асобнай сям'і і агульнае ўсведамленне міру.