Два дні на ранча пад музыку амерыканскай вёскі яны скачуць на конях, страляюць з лука і выбіраюць гаспадара фестывалю Радэа сёлета.
Наталля Кезік пацікавілася, чаму гістарычнае супрацьстаянне індзейцаў і каўбояў натхняе сучасных беларусаў.
Спевы і скачкі пад музыку амерыканскай вёскі… Такога раскладу Серджыа Леоне чакаў цэлы год. Калі са сваімі гадаванцамі-конямі ён не развітваецца на доўгі час, то вось абуць спецыяльныя боты, клятчастую кашулю і каўбойскі капялюш выдаецца толькі на фестывалі. Інструктару па верхавой яздзе працаваць у такой форме не вельмі зручна.
На каўбойскім ранча абавязкова салун, дзе заўсёды ў багацці каўбойскія стэйкі, сасіскі, бутэрброды. Толькі рэстаран на свежым паветры і без спіртных напіткаў. Сярод мужчын конкурс на лепшага каўбоя радэа, сярод жанчын - прыгажуня фестывалю. Але
Алёна ад гэтай ідэі адмовілася адразу. Другі год яна спрабуе перамагчы ў спаборніцтвах па скачках вакол бочак. Гэтыя спаборніцтвы - адзін з самых любімых заняткаў на дзікім-дзікім Захадзе.
І якая ж каўбойская сям’я без дзяцей… Каб у выхадныя бацькі змаглі адпачыць і ўдосталь наездзіцца на сваіх скакунах, арганізатары фестывалю Радэа змайстрылі дзіцячае бунгала, каб маленькія каўбоі змаглі заняцца сваімі справамі.
Але каўбоі-клоўны адразу папярэдзілі бацькоў: іх дзяцей тут навучаць сапраўдным каўбойскім звычкам. Замест імя - мянушка, белае пяро і размаляваны фарбамі твар. Для сапраўднага каўбоя галоўны прынцып - свабода ад прадузятасцяў.
Акрамя скачак, кідання стрэл з індзейскага лука, яшчэ грэбля на каноэ і заняткі па верхавой яздзе. Каб укласціся ў праграму мерапрыемства, фестываль сёлета разбілі на два дні. Маўляў, такая каўбойская вольнасць, экстрым, драйв у двайным памеры.
