З рамантычным грукатам жалезных колаў яны знаёмыя з дзяцінства. На Дзіцячай чыгунцы адкрыўся летні сезон. А гэта значыць, што на працу выйшлі і маленькія чыгуначнікі. Зімой школьнікі вывучалі тэорыю. А зараз на пероне і ў цягніку юныя машыністы, праваднікі, дыспетчары і дзяжурныя па станцыі дапамагаюць пасажырам. Рабочы дзень маленькіх чыгуначнікаў - у сюжэце Наталлі Кезік.
У той жа час і на тым жа месцы фотаздымак праз пяць гадоў. Алеся і зараз памятае, як у 11 гадоў, захопленая грукатам жалезных колаў, прыйшла ў гурток на станцыю Заслонава. За гэты час асвоіла прафесіі правадніка, машыніста і начальніка змены. І сёння ў Алесі апошняе ўрачыстае пастраенне і апошняе - выпускное - фота з настаўнікам.
У гурток на Дзіцячую чыгунку школьнікі прыходзяць двойчы на тыдзень. Беласнежная кашуля, начышчаны абутак і кіцель з пагонамі - вонкавы выгляд заўсёды павінен быць бездакорным.
Зімой для маленькіх чыгуначнікаў - тэарэтычная пара. Свае навыкі адпрацоўваюць на манекенах у вучэбных класах. Летам - практыка.
Стаць машыністам на Дзіцячай чыгунцы няпроста. Атрымаць вось такое пасведчанне альбо права на кіраўніцтва цягніком школьнікі могуць толькі на трэці год навучання. Спачатку неабходна засвоіць тэорыю і здаць як мінімум тры экзамены на выдатна.
Але навічкоў Сцяпана і Мірона такая адказнасць пакуль не палохае. Хлопчыкі даўно марылі сесці за штурвал цягніка ў фірменных кіцелях і фуражках. Першагодкі на чыгунцы тэарэтычны план ужо засвоілі, зараз будуць адточваць навыкі ў ролі праваднікоў цягніка.
Штогод на Дзіцячай чыгунцы быць машыністамі, праваднікамі і начальнікамі цягніка вучацца больш за 400 школьнікаў. Для сотні з іх адкрыццё сезона ў пачатку мая - першы сапраўдны працоўны дзень, які мае добры працяг. Многія і надалей выбіраюць прафесію чыгуначніка.
