Мінск працягвае рыхтавацца да галоўнай спартыўнай падзеі гэтага года - II Еўрапейскіх гульняў. У студэнцкай вёсцы, якая ў чэрвені стане спартыўным кластарам, ужо ідзе рамонт інтэрнатаў. Задача - давесці ўзровень камфорту да трохзоркавага гатэля. Побач будуюць вялікую сталовую на дзве тысячы месцаў. Кухары і афіцыянты праходзяць адбор і навучанне. За ўзмоцнены кантроль якасці прадукцыі будуць адказваць санітарныя службы Мінска, зараз яны правяраюць хосталы, гасцініцы і гатэлі. Калі папярэдняя падрыхтоўка ляжыць на плячах профільнай дырэкцыі і сталічных улад, то ўжо ў разгар спартыўнага свята гораду спатрэбіцца дапамога валанцёраў. Стаць добраахвотнікам выказалі гатоўнасць ужо 24 тысячы чалавек, прычым не толькі з Беларусі. Ёсць ахвочыя з ЗША, Канады, Бразіліі і Аргенціны. Самаму старэйшаму прэтэндэнту - 75 гадоў. Але прыём заявак завершыцца толькі ў красавіку, так што, гэты рэкорд можа быць пабіты.
Такія добраахвотныя памочнікі - аблічча спартыўнай падзеі, ды што там, аблічча краіны. Менавіта яны адказваюць за гасціннасць і - як следства - за пазітыўны імідж Беларусі. Адгэтуль і высокія патрабаванні: досвед валанцёрства на падобных мерапрыемствах, дысцыпліна і выканаўчасць, жаданне і ўменне працаваць у камандзе. У прыярытэце - веданне замежных моў. Але дзясяткі па англійскай - яшчэ не паказчык. Сітуацыі, з якімі сутыкнуцца турысты падчас Еўрапейскіх гульняў, запатрабуюць спецыяльных навыкаў. Тут на дапамогу прыйшоў Мінскі дзяржаўны лінгвістычны ўніверсітэт.
Антон Малюта раскажа падрабязнасці. Лета 2018-га. Мундыяль ахапіў адразу 11 гарадоў Расіі. Толькі ў Маскву, дзе прызначаныя ключавыя матчы, прыехалі больш як 3 мільёны турыстаў.
Пазней спартыўныя функцыянеры скажуць, што гэта былі самыя акупляльныя інвестыцыі ў гісторыі горада. Але галоўнай спадчынай спартыўнага свята стала атмасфера гасціннасці, разагрэтая дабраахвотніцкім рухам.
Ад суправаджэння спартыўнай каманды да штохвіліннай дапамогі гасцям і балельшчыкам. Пяць гадоў таму на чэмпіянаце свету па хакеі ў Мінску такіх добраахвотных памочнікаў было больш за тысячу. Тады за іх падрыхтоўку ўзяўся Мінскі дзяржаўны лінгвістычны ўніверсітэт. І як гаворыць рэктар Наталля Баранава, нягледзячы на сціснутыя тэрміны, з задачай справіліся.
Маштаб новай задачы карэкціруе лічбы. Для Еўрапейскіх гульняў трэба 6 тысяч падрыхтаваных добраахвотнікаў. Усяго для 20 кірункаў, дзе ёсць нават медабслугоўванне і допінг-кантроль. Да такога аб'ёму працы ў МДЛУ падрыхтаваліся. Спецыялісты ВНУ стварылі трэнажор, які "напампоўвае" моўныя веды. Для кожнай задачы - свой модуль. Ёсць і ўніверсальны, які будзе карысны ўсім. Трэнажор прапаноўвае замацаваць лексічны мінімум, неабходны для працы з замежнымі гасцямі.
Для таго каб вывучыць або паўтарыць словы, не трэба сядзець у аўдыторыі. Мабільная версія трэнажора дазваляе працаваць з ім у любы зручны час. Спецыяльных заняткаў па валанцёрстве ў раскладзе няма. Нядзіўна, бо зараз, у свой ненавучальны час, студэнты працуюць над лексікай з дапамогай лінгватрэнажора, каб пазней ужо разам навастрыць навыкі на практыцы. Будучых валанцёраў чакаюць 6 гадзін аўдыторных заняткаў, тут нададуць час яшчэ і граматыцы. Але галоўнае - разумець замежнікаў на слых.
Для кагосьці валанцёрства - выдатная магчымасць падцягнуць мову. Для студэнтаў МДЛУ - як пазачарговая практыка. Толькі з гэтай ВНУ ў добраахвотныя памочнікі запісалася каля тысячы. Гэтыя юнакі і дзяўчаты апраналі добраахвотніцкую форму не адзін раз, ды і зараз час ад часу набіраюцца досведу. Гавораць, галоўнае патрабаванне - умець за лічаныя хвіліны вырашыць любую задачу. Падрыхтуюць валанцёраў і для рэгіёнаў. Ва ўніверсітэт звяртаюцца і прыватныя кампаніі. Да прыкладу, адна з іх будзе арганізоўваць кейтэрынг - работнікам трэба падвучыць англійскую. Дапамогуць і медыцынскай сістэме - на спецыяльныя моўныя курсы прыйдуць каля 300 урачоў і медсясцёр. Для ахвочых стаць валанцёрам адчыненыя ўсе дзверы і сайт дырэкцыі II Еўрапейскіх гульняў. Чакаюць працавітых, адказных і, вядома, таварыскіх. Бо як гавораць ужо дасведчаныя добраахвотнікі, валанцёрства - гэта для душы. Але з карысцю для іншых. Шанец прылучыцца да вялікай справы. І ведаць, што ўсё атрымалася, у тым ліку дзякуючы і табе.
