Аляксандр Смірноў працягне. Вучыцца талерантнасці і цярпенню ў дачыненні да іншых людзей - асноўны лейтматыў адукацыйнага семінара. Праблема росту ксенафобіі і расізму актуальная для ўсёй Еўропы, канстатуюць замежныя эксперты. Але і ў Беларусі, дзе гістарычная памяць актыўна падтрымліваецца на дзяржаўным узроўні, не павінна адыходзіць на другі план.
Халакост: памяць і перасцярога
Пад дахам адукацыйнага цэнтра сабраліся тыя, каму самім па статусе належыць выкладаць. 4 дзясяткі школьных настаўнікаў і выкладчыкаў ВНУ з усіх куткоў Беларусі і навукоўцы еўрапейскага ўзроўню. Пазначаная тэматыка - халакост - гэта не рэха далёкай вайны, гэта праблема сучаснага гучання, падкрэслівае і пасол Германіі і яго калега з Францыі. Класічны фармат праграмы лекцый развядзе больш каштоўны з пункта погляду навукі практыкум. Як сказалі б у старыя часы, семінар сабраў поўны інтэрнацыянал: гісторыкі з Германіі, Францыі і Беларусі атрымалі магчымасць вывучыць сусветныя адукацыйныя практыкі. Тым больш, што аналагічныя гістарычныя майстэрні працуюць у палове краін Еўропы.
У Беларусі захоўваюць памяць аб Вялікай Айчыннай вайне і яе героях
Ніхто не забыты, нішто не забыта - стары савецкі лозунг Беларусь пранесла праз дзесяцігоддзі. Стаўленне да ўрокаў гісторыі даказвае: вяртанне да жахлівага мінулага на нашай зямлі немагчыма. Занадта шмат крыві тут пралілося: і мірных жыхароў, і заваёўнікаў, і тых, каго сілком вывозілі з краін Еўропы ў лагеры смерці. Захаванне памяці і ёсць тая самая павага да продкаў, іх болю і пакутаў. І ў Беларусі яна падтрымліваецца на самым высокім дзяржаўным узроўні. З кожным годам у краіне з'яўляецца ўсё больш памятных месцаў і знакаў. Да прыкладу, адна з самых страшных старонак халакосту - урочышча Благаўшчына, дзе было расстраляна больш як 200 тысяч чалавек, і ўсе перад тварам агульнага ворага роўныя - савецкія ваеннапалонныя, яўрэі, партызаны, падпольшчыкі і мірныя жыхары.Урокі той вайны карысна памятаць усім - на сваім прыкладзе паказалі прэзідэнты Беларусі, Германіі і Аўстрыі, калі ў адным шэрагу стаялі на мітынгу-рэквіеме ў Трасцянцы, прысвечаным памяці ахвярам нацызму.
Еўрапейскія эксперты не ўтойваюць: праблемы ксенафобіі і расізму праяўляюцца ва ўсім свеце. У Еўропе гэта асабліва актуальна на фоне хвалі міграцыі. Аднак менавіта гісторыя - гэта не толькі вывучэнне фактаў, але і метадалогія, якая дазваляе выхоўваць падрастаючае пакаленне. Гэта значыць, выгадаваць маральна адказнае грамадства без разбуральнай ідэалогіі - пагарды да чалавека. Культура памяці - гэта сувязь мінулага, сучаснасці і будучыні.
