Ён быў разбураны амаль поўнасцю, а амаль з 150 тысяч даваеннага насельніцтва засталася ўсяго дзясятая частка. Такім убачылі Гомель салдаты Чырвонай арміі 26 лістапада 1943 года. Горад над Сожам стаў першым вызваленым абласным цэнтрам Беларусі і на нейкі час сталіцай БССР. Падрабязнасці ў рэпартажы Вольгі Халадовіч.
Менавіта тут 73 гады таму чырвонаармейцы наступалі, а немцам давялося здавацца ў палон. Зараз гэта, вядома, рэканструкцыя. Але ўдзельнікі бітвы, а гэта больш за 100 прадстаўнікоў розных гістарычных клубаў Беларусі і Санкт-Пецярбурга, зрабілі ўсё магчымае, каб зрабіць яго максімальна рэальным.
У 1943-м Гомель быў адным з важных апорных пунктаў "усходняга вала", абарончай лініяй, якая, згодна з разлікамі Гітлера, павінна была стаць непераадольнай перашкодай для Чырвонай арміі. Але войскі Беларускага фронту падчас Гомельска-Рэчыцкай аперацыі падышлі да Гомеля з трох бакоў. У выніку жорсткіх баёў раніцай над электрастанцыяй і гарадской воданапорнай вежай з'явіўся чырвоны сцяг.
За мужнасць і гераізм, праяўленыя пры вызваленні горада, 23-м злучэнням і часцям прысвоілі найменне "Гомельскіх". Загадам Вярхоўнага галоўнакамандуючага ад 26 лістапада 1943 ім аб’явілі падзяку, і ў Маскве вечарам у гонар герояў-вызваліцеляў неба расфарбаваў салют.
Чырвоны сцяг і пераможныя залпы - бой зноў, як 73 гады таму, скончыўся нашай перамогай. Праўда, пасля яго гледачоў менш не становіцца. У іх фотасесіі з тэхнікай, на якой іх прадзеды вызвалялі родны горад. І магчымасць адчуць сябе сапраўдным салдатам.
Кветкі загінуўшым героям і хвіліна маўчання. Сотні гамяльчан сёння прыйшлі ўшанаваць памяць загінуўшых герояў. Сярод іх тыя, хто вызваляў Гомель і добра памятае, якім быў горад адразу пасля вызвалення.
Праз месяц пасля вызвалення Гомель больш як на паўгода стаў сталіцай БССР. Сюды пераехалі Савет народных камісараў і Цэнтральны савет партыі Беларусі. Акрамя кіраўніцтва рэспублікі ў гэты час тут знаходзіліся Мінская друкарская фабрыка Дзяржзнака і архівы бібліятэкі імя Максіма Горкага.
