Карэкціроўка планаў прыёму ва ўніверсітэты, абмеркаванне платнага завочнага навучання, празмернасць на кадравым рынку Беларусі юрыстаў і эканамістаў і, нарэшце, прэстыжнасць рабочых спецыяльнасцяў у каледжах краіны. Якой павінна быць сістэма адукацыі ў 21-м стагоддзі, і на што арыентавацца студэнтам, школьнікам і выкладчыкам, - будуць абмяркоўваць на галоўным педсавеце краіны ўжо на гэтым тыдні. Меркаванне самых зацікаўленых - кіраўнікоў універсітэтаў і каледжаў, а таксама саміх студэнтаў выслухаў Дзмітрый Смірноў.
Размова, што адбудзецца на Рэспубліканскім педсавеце, маецца быць вялікай. Пытанняў і, галоўнае, меркаванняў з розных бакоў - шмат. Адно з іх - аб неабходнасці 100-працэнтнага платнага завочнага навучання ва ўніверсітэтах. Рэктары ВНУ падступаюць да пытання асцярожна, аргументуючы сітуацыю з "завочкай" тым, што колькасць студэнтаў павінна ісці ва ўзровень з якасцю самой адукацыі, а таксама патэнцыяльнай рызыкай адтоку абітурыентаў.
Між тым педагогі прапаноўваюць замест штучных абмежаванняў стварыць натуральныя ўмовы, калі на завочную форму пойдуць менавіта тыя, каму яна ў рэчаіснасці неабходная. Рэальны прыклад Гродзенскага дзяржуніверсітэта імя Янкі Купалы, калі практыка-арыентаваная магістратура ўзяла на сябе працэнт студэнтаў з завочных аддзяленняў.
Андрэй Кароль, рэктар Гродзенскага дзяржуніверсітэта імя Я. Купалы: "У нас доля завочнай адукацыі знізілася на 14.9 % - амаль на 15 %, а колькасць магістрантаў вырасла да 7 %. Гэта гаворыць аб тым, што ўніверсітэт становіцца гібкім і прывабным для абітурыентаў".
Гэта асабліва актуальна з пункта погляду выпускных лічбаў - больш за 90 % усіх дыпламаваных спецыялістаў гэтай ВНУ размяркоўваюцца ў Гродзенскай вобласці, умацоўваючы асноўныя сферы эканомікі. Ірына - будучы лагапед. Скончыўшы клас з паглыбленым вывучэннем рускай мовы, дзяўчына выбрала, паводле яе меркавання, перспектыўную спецыяльнасць. Студэнцкія прыярытэты грунтаваліся на будучым размеркаванні, даступнасці рэальнай практыкі і стажыровак падчас вучобы. Паводле яе слоў, стаць спецыялістам магчыма толькі навучаючыся на дзённым аддзяленні.
У каледжаў, у сваю чаргу, заканамерная прэтэнзія да ВНУ - даступнасць вышэйшай адукацыі каторы год адцягвае ў іх абітурыентаў, якія паступаюць пасля 11 класа. Стабільнае супрацоўніцтва паміж сярэдняй і вышэйшай школамі замацавалася толькі на другой прыступцы, калі пасля каледжа навучэнцы паступаюць ва ўніверсітэт адразу на другі курс. Сёння наборы прафесійна-тэхнічныя спецыяльнасці захоўваюць толькі за кошт гібкасці навучальных планаў і закрыцця непапулярных прафесій. Напрыклад, як у Гродзенскім політэхнічным каледжы. Тут рызыкнулі і стварылі цэлы кластар інтэгрыруючых спецыяльнасцяў на стыку дзвюх дысцыплін.
Але найважнейшы дэфект сістэмы прафтэхнічнай адукацыі, па меркаванні экспертаў, у катастрафічным спазненні пры падрыхтоўцы кадраў. Прадпрыемствам прафесіяналы патрэбныя сёння і ў пэўнай колькасці, а не праз 4 гады. Але вось прагнозаў, каго каледжу трэба будзе выпускаць праз 5 гадоў або праз 10, ніхто зрабіць не можа. У дадатак, крытычнасць гэтай самай падрыхтоўкі яшчэ і ў тым, што вывучаць прынцыпы, напрыклад, працы машын і механічных вузлоў студэнты вымушаныя на састарэлым абсталяванні. Адгэтуль і заканамерная прапанова.
Святлана Храпко, дырэктар Гродзенскага дзяржаўнага політэхнічнага каледжа: "Мадэрнізуецца прадпрыемства. Чаму б кампаніі адну адзінку, дзве, тры абсталявання не ўсталяваць у навучальна-вытворчых майстэрнях? Каб студэнты прыйшлі на вытворчасць падрыхтаваныя?".
Пытанняў, праблем і, што важна, прапаноў, як колькасць ведаў і інавацыйных методык перавесці ў якасць, а рынак працы атрымаў бы адпаведных сучасным выклікам прафесіяналаў, эксперты адукацыйнай сферы сабралі шмат. Гаворыць аб гэтым і Кіраўнік дзяржавы.
Па меркаванні спецыялістаў, зараз самы час пачынаць стратэгічны апгрэйд сістэмы адукацыі.
Усе пытанні развіцця адукацыі - ад надзённых да глабальных - плануюць абмеркаваць у сярэдзіне гэтага тыдня. Рэспубліканскі педсавет збярэ ў сталіцы каля 1 000 спецыялістаў - педагогаў, заказчыкаў кадраў і прадстаўнікоў грамадскіх арганізацый.
