Тры гады таму з вёскі Каменная горка Мінскага раёна знікла адзіная маршрутка. Яна звязвала населены пункт са сталіцай. Па сутнасці гэта была адзіная магчымасць без праблем дабрацца ў Мінск, які бачны прама з пасёлка. Вось што цікава: маршрутнае таксі па вёсцы праязджае, але прыпынкаў не робіць. Найбліжэйшы прыпыначны пункт праз 2 кіламетры. Многія мясцовыя жыхары - пенсіянеры, і такая доўгая пешая прагулка зусім не нагадвае сцежку здароўя. Магчымыя шляхі вырашэння праблемы шукаў Ян Пашкевіч.
Са знікненнем маршрутнага таксі жыхары вёскі Каменная горка сталі пракладваць уласныя маршруты. Часам па палях - так можна зрэзаць амаль 2 кіламетры дарогі да найбліжэйшага магазіна. Аднак пажылым жыхарам такі рэжым недарожніка ўключыць ужо не па сілах, прыходзіцца ціснуцца на адной дарозе з машынамі. Часам такія паходы заканчваюцца траўмамі.
На гэтым небяспечным павароце навагоднія планы Наталлі Сазонавай рэзка пайшлі ў занос - яе зачапіла машына, і жанчына апынулася на зямлі. Дапамаглі выпадковыя сведкі здарэння.
Пры гэтым сталіца бачная прама з вёскі. Адзіная перашкода - Мінская кальцавая дарога. У горад жа вядуць усяго два няблізкія маршруты.
Змянілі звыклы напрамак руху маршруткі з-за адсутнасці інфраструктурнага мінімуму - у вёсцы няма ні прыпыначнага пункта, ні месца для бяспечнага развароту мікрааўтобуса. Затое ёсць амаль 360 жыхароў, многім з якіх кожны дзень трэба трапіць у сталічныя паліклінікі, магазіны, школы.
У Мінскім раённым выканаўчым камітэце нам паабяцалі: прыпынак вернецца ў вёску праз год. Побач будуецца буйны адміністрацыйна-гандлёвы цэнтр, і прыпыначны пункт прадугледжаны праектам.
Разворотное ж кальцо для маршрутак пройдзе па стаянцы гандлёвага цэнтра. Пабудаваць яго паблізу ў іншым месцы немагчыма, а значыць і паскорыць вяртанне звыклага маршруту не выйдзе.
Мясцовым жа жыхарам увесь гэты час застаецца толькі працягваць пошукі самых бяспечных і кароткіх абходных шляхоў да сталіцы.
