Аб апусканні ў вайсковую рэальнасць - Якаў Бута.
Для шматлікіх з іх гэты палёт на верталёце стаў першым у жыцці. Вядома, можна было б выбраць і больш экстрэмальны варыянт, але гэты раз блогераў вырашылі давезці да зямлі, а не прымушаць спускацца з парашутам.
Яшчэ тыдзень таму гэтыя 12 чалавек калі нешта і ведалі аб арміі, то толькі па чутках. Зрэшты, гэты недахоп лёгка ўхілілі. Усім ахвочым выдалі ваенную форму і боты. Ніякіх выключэнняў нават для прыгожага полу. У арміі ты не дзяўчына - ты баец.
Паўтара года за 4 дні… Паўнавартаснай службай гэта назваць, вядома ж, складана. Але курс маладога байца атрымаўся спаўна. Стрэльбы, водныя пераправы, шматкіламетровыя марш-кідкі ў поўным абмундзіраванні і пад'ём па трывозе. Увогуле, віп-пакет.
Блогераў падзялілі на дзве каманды па 6 чалавек кожная. Стальныя дзятлы і Баявыя сарокі. На матыў птушачак з лагатыпа Твітара. На кожным этапе хтосьці пастаянна вырываўся ў лідары. Але, як гэта часта водзіцца ў дэсантнікаў, перамагло сяброўства.
Для Цімафея Васільева курс маладога байца - заданне архіскладанае. Малады масквіч прызнаецца: праект для яго - праверка сваіх магчымасцяў. Блог, які вядзе Цімафей, даволі дыскусійны. Тэма арміі ў ім таксама гучала не раз.
Самы далёкі ўдзельнік спаборніцтваў - Аляксей Талстуноў з Якуціі. Каб сапраўды пазмагацца ў барацьбе з калегамі за званне лепшага блогера спецыяльнага прызначэння, ён пераадолеў больш як 8 з паловай тысяч кіламетраў.
Шматлікія з удзельнікаў праекта пачалі весці трансляцыю ў прамым інтэрнэт-эфіры. Сумарная колькасць падпісантаў у народных журналістаў - дзясяткі тысяч чалавек. Сярод іх - шмат скептычна настроеных да службы ў арміі. Калі перайсці на слэнг маркетолагаў, то блогеры - гэта лідары думак, якім давярае мэтавая аўдыторыя. І, мяркуючы па станоўчых каментарыях, рэкламная кампанія атрымалася.