Беларуская каманда ўзяла золата вышэйшай лігі прэстыжнага адукацыйнага конкурсу CanSat у Расіі. Ліцэісты БДУ былі кемлівейшыя за сваіх аднагодкаў. Вучням атрымалася распрацаваць мадэль спадарожніка і запусціць яго. Апарат ліцэістаў не толькі выканаў праграму запланаваных навуковых даследаванняў, але і здзейсніў мяккую пасадку на парашутнай сістэме ўласнай распрацоўкі.
Мадэль спадарожніка ўбачыла Наталля Тарасюк.
Вага - крыху большая за кілаграм, даўжыня - 22 сантыметры, а дыяметр - нямногім большы за восем. Але менавіта гэты спадарожнік вывеў каманду ліцэя БДУ спачатку на фінальную арбіту вышэйшай лігі CanSat, а потым - і ў абсалютныя пераможцы спаборніцтваў.
Важна на конкурсе не толькі паспяхова запусціць спадарожнік уласнай вытворчасці з дапамогай гексакоптара, але і не страціць яго. Беларускія ўдзельнікі знайшлі простае рашэнне: усталявалі на апарат GPS-трэкер.
Мікіта Мішчанка, студэнт факультэта радыёфізікі і камп'ютарных тэхналогій БДУ:
Можаце назіраць сістэму выратавання, якая сочыць за вышынёй, выкарыстоўваючы датчык ціску і тэмпературы, і перапальвае, і выпускае парашут. Вось тут зверху перадатчык, радыёперадатчык і антэна.
Адна з абавязковых праграм конкурсу - тэлеметрыя. Гэта вызначэнне знаходжання апарата ў палёце. Вырашыць задачу навучэнцам дапамог іх навуковы кансультант.
Уладзімір Чорны, навуковы супрацоўнік лабараторыі прыкладных касмічных тэхналогій факультэта радыёфізікі і камп'ютарных тэхналогій БДУ:
У мяне хобі - спадарожнікавая тэлеметрыя. Скажам, калі мы ведалі тэлеметрыю рэальных спадарожнікаў, нам было прасцей стварыць на сваім апараце сістэмы сувязі і тэлеметрыі, якія лётаюць у космасе.
Над стварэннем спадарожніка ліцэісты пачалі працаваць каля года таму, праўда, прызнаюцца, найболей актыўна праца пайшла за два тыдні да конкурсу.
Беларускія ўдзельнікі праводзілі ў гэтай лабараторыі па некалькі гадзін. Распрацоўвалі схемы і праграмнае забеспячэнне. Далей ішла зборка (гаворачы на мове распрацоўшчыкаў) жалеза - датчыкаў, правадоў, мікрасхем, плат і самога корпуса. Затым - тэсціраванне атрыманага спадарожніка.
Вярнуўшыся ў Мінск, вучні працягваюць удасканальваць мадэль спадарожніка, якая стала для іх залатой. Зараз працуюць над тым, каб замяніць сістэму сілкавання: батарэйкі, гавораць, - гэта тэставы варыянт. Акумулятары ўсё ж перспектыўнейшыя.
