#"Знайсці праўду". Аб канструктыўным сацыяльным партнёрстве прафсаюзаў і наймальніка

7 апреля 2019

Вельмі сугучная з папярэдняй тэмай наша наступная рубрыка "Знайсці праўду". "Галоўны эфір" працягвае знаёміць гледачоў з рэальнымі жыццёвымі гісторыямі, дзе ў цэнтры ўвагі  чалавек, які трапіў у цяжкую сітуацыю. І вельмі важна ў такі момант не застацца сам-насам з праблемай. 

Гэтым разам мы распавядзём аб канструктыўным сацыяльным партнёрстве  прафсаюзаў і наймальніка, калі дыялог дапамагае вырашыць нават самыя складаныя пытанні ў дасудовым парадку, за сталом перамоў. 

Трагедыя, з якой усё пачалося, адбылася ў Расіі. Гэта дадало справе асаблівую вастрыню. Алеся Высоцкая пра дэталі гісторыі.

Вывучаючы паперы, ён ізноў і ізноў перажывае трагедыю сваёй сям'і.

Два гады таму яго сына не стала. Ён працаваў у Расіі. Трапіў у аварыю.

Аднаўляць рэальную карціну прайшлося доўга. 

Яго сын Аляксей працаваў майстрам будаўніча-мантажных работ. Паехаў у камандзіроўку ў Расію па накіраванні беларускай свідравой кампаніі з рэпутацыяй найбуйнейшага прамыслоўца не толькі рэгіёна. Больш за чвэрць стагоддзя на рынку будаўнічых паслуг. На гэтых кадрах з іх афіцыйнага YouTube-канала заказ, напрыклад, у вядомых лакацыях Нур-Султана, сталіцы Казахстана. І 95 % усіх праектаў - менавіта замежныя заказы. Гэта была субота. Май. Іншамарка кампаніі везла рабочых да месца рэалізацыі праекта. Праз пару гадзін бацькі ля тэлефона страчвалі прытомнасць. 

Віноўніка ДТЗ усталявалі адразу. Гэта вадзіцель, які перавысіў хуткасць. Ён таксама загінуў. У пратаколе запісалі, што пасажыры не былі прышпіленыя. Што прымусіла іх так спяшацца,  застаецца за кадрам. Дома гаспадара сям'і чакалі жонка і дзеці.

Па дапамогу ў кантролі за належнымі выплатамі (сям'я страціла кармільшчыка) бацька Яўгена звярнуўся ў Федэрацыю прафсаюзаў. Чаму не даверыўся прадпрыемству, гендырэктар кампаніі здзіўляецца. Мы ў вёсцы Баршчоўка Рэчыцкага раёна. 

Пра трагедыю тут ведаюць усе, тлумачыць кіраўнік. Гэта боль для ўсяго калектыву. Ужо шмат зроблена, каб падтрымаць сем'і загінуўшых. А ў той момант, можа, крыху і затрымалі выплаты - чакалі нейкіх фінальных кропак у расследаванні. Хоць разумелі, што гібель у ДТЗ аднесена да вытворчага групавога няшчаснага выпадку са смяротным зыходам.

Калектыўная дамова прадпрыемства  стала адным з асноўных аргументаў Яўгена. У дакуменце дакладна прапісана: дзецям і сям'і загінуўшага кампанія павінна выплаціць пяць сярэднегадавых заробкаў, калі ёсць віна наймальніка.

Пасажыры сапраўды не прышпіліліся. Вось і зразумей, на чыім баку праўда.

Пытанні былі і па суме, бо праца за мяжой -  гэта яшчэ і камандзіровачныя. У выніку інспектары ад прафсаюза і наймальнік прыйшлі да адной роўніцы. 

У штаце свідравой кампаніі больш за 6 сотняў чалавек. Зразумела, сума  адчувальная. Сем'і ў крыўдзе не пакінулі.

Як пераконвае генеральны дырэктар, прадпрыемства ў любым выпадку гатова было дапамагчы. 

Гэтая гісторыя - выдатны прыклад канструктыўнага сацыяльнага партнёрства прафсаюзаў і наймальніка. Маючы такую падтрымку, знайсці праўду заўсёды лягчэй. У Беларусі дзясяткі кампаній экспартуюць свае паслугі за мяжу. Беларусы будуюць аграгарадкі, узводзяць жылыя дамы, пракладваюць газаправоды і бураць свідравіны. Людзі павінны ведаць свае правы. 

У адносінах работнік - наймальнік шмат пытанняў. Вытворчы траўматызм - толькі адно з іх. У 2018 выяўлена 64 парушэнні заканадаўства ў розных сферах.

Дарэчы, па патрабаванні прававых інспектараў і прадстаўнікоў прафсаюзаў у 2018 у Беларусі працаўнікам вярнулі больш за 4 мільёны рублёў. Гэта незаконна ўтрыманыя або зусім не выплачаныя сумы. Працаваў грамадскі кантроль за выкананнем заканадаўства аб працы. Маніторынгам былі ахоплены 16 тысяч 770 прадпрыемстваў і арганізацый. Выяўлена больш за  41 тысячу парушэнняў. І 342 службовыя асобы ўдалося прыцягнуць да дысцыплінарнай адказнасці.

Прыпынена эксплуатацыя больш за 2 тысяч адзінак абсталявання і механізмаў, якія былі няспраўнымі і маглі стаць прычынай траўміравання работнікаў. Тэхнічныя інспектары ўзялі ўдзел у расследаванні 375 няшчасных выпадкаў. 

Федэрацыі прафсаюзаў Беларусі  сёння -  гэта адзіны нацыянальны прафсаюзны цэнтр з агульнай колькасцю больш за 4 мільёны чалавек.