70 гадоў таму - 12 лістапада 1945 года - у пасляваенным Мінску першыя лекцыі чыталі ў студэнтаў новага Тэатральнага інстытута. У ВНУ быў усяго толькі адзін факультэт. У пераемніцы - Беларускай дзяржаўнай Акадэміі мастацтваў - сёння 5 факультэтаў, сярод якіх і факультэт экранных мастацтваў, дзе рыхтуюць спецыялістаў для тэлебачання: рэжысёраў, аператараў і гукарэжысёраў. Выпускнікі Акадэміі - і ў ліку супрацоўнікаў Агенцтва тэленавін. Алена Борматава - аб юбілеі ВНУ.
Усяго праз паўтара месяца пасля перамогі ў разбураным Мінску, згодна з рашэннем Савета народных камісараў СССР, ствараюць Тэатральны інстытут. На першы курс дазволена прымаць 90 студэнтаў. Першыя заняткі пачынаюць 12 лістапада. На лекцыях усяго 27 студэнтаў. Сярод педагогаў – легенды савецкай сцэны: Арлоў, Глебаў, Міровіч.
Свайго памяшкання ў створанага Тэатральнага інстытута не было. Заняткі прыходзілася праводзіць на базе педагагічнага ў розных карпусах. Як правіла, гэта былі нямногія ўцалелыя будынкі Мінска, у тым ліку і Вялікі тэатр, дзе таксама размяшчаліся вучэбныя аўдыторыі.
Амаль дзесяцігоддзе ў інстытуце быў толькі адзін факультэт. А ў 1953 годзе адкрываюць яшчэ і мастацкі, дзе рыхтуюць скульптараў, жывапісцаў, графікаў. Інстытут змяняе назву на Тэатральна-мастацкі. Педагогі з дыпломамі інстытутаў Масквы, Ленінграда, Кіева, Львова. Адзіная ў Саюзе мастацкая ВНУ з такой колькасцю традыцый – і акадэмічнай, і заходне-еўрапейскай. Імёны і педагогаў, і выпускнікоў склалі аснову Беларускай мастацкай школы.
Акадэміяй інстытут стаў у 91-ым. Сёння тут на пяці факультэтах навучаецца амаль тысяча трыста студэнтаў. Толькі на факультэце дызайну і дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва – 13 спецыяльнасцяў. Ад дызайну інтэр’ераў да дызайну аўтамабіляў. Студэнты яшчэ падчас вучобы займаюцца распрацоўкамі мадэляў для беларускіх вытворцаў і стажыруюцца ў сусветна вядомых канцэрнах.
Пасля заканчэння лекцый кабінеты не пустуюць. У майстэрнях да позняга вечара ідзе работа. І толькі тут можна заўважыць такія папераджальныя аб’явы на дзвярах. Самае складанае заданне – пісаць работы ў стылі ню. Традыцыя акадэміі – не больш за дзесяць чалавек на курсе. Тут амаль індывідуальнае навучанне. Cярод педагогаў – амаль усе былыя выпускнікі.
Некалькі апошніх гадоў студэнты акадэміі займаюцца на арандаваных плошчах. Галоўны корпус - на рэканструкцыі. Аднак прыкладна праз месяц у гістарычны будынак пачнуць вяртацца студэнты.
