175 старонак старажытнай, малавывучанай гісторыі манастыра ў Жыровічах. Навуковае даследаванне "Міласці крыніца" выйшла да 500-годдзя абіцелі і яго яшчэ афіцыйна не прэзентавалі. Два гады працы ў еўрапейскіх архівах і аддзелах рукапісных крыніц бібліятэк Польшчы, Францыі дазволілі выявіць найрэдкія дакументы, з якіх і пачалася гісторыя праваслаўнага цэнтра.
Навуковае даследаванне да 500-годдзя Жыровіцкага манастыра
Манастыр засноўвае Аляксандр Солтан. Такая была спецыфіка царкоўнага жыцця Вялікага Княства Літоўскага - большасць храмаў і манастыроў знаходзілася ў прыватнай уласнасці. Гісторыя аднаго з найстаражытных праваслаўных цэнтраў апісаная яшчэ ў адной навуковай працы. Яго аўтар - ігумення Гродзенскага жаночага манастыра, якая жыла ў Жыровічах, мела зносіны з насельнікамі і аб духоўным жыцці ў атэістычны перыяд ведае шмат. За сваю гісторыю манастыр перажыў шмат - яго перадавалі іншым канфесіям, руйнавалі і спусташалі. Але ён увесь час адраджаўся. Маштабныя аднаўленчыя працы ў манастыры пачаліся ўжо ў незалежнай Беларусі. Рэстаўрацыя старажытных культавых будынкаў не спыняецца і сёння.
Да юбілею ля манастыра ўсталююць помнік святому Серафіму Жыровіцкаму, падзвіжніку, які адраджаў духоўнае жыццё ў акупіраванай Беларусі, за што пасля атрымаў 10 гадоў лагераў і памёр у ссылцы. Пахаваны ў брацкай магіле. З тых месцаў у Жыровічы дастаўлена капсула з зямлёй. Яна будзе закладзеная ў падмурак помніка.
Заканчваюцца рамонтныя работы найстарэйшага брацкага корпуса і званіцы
Аднаўляюць на перыяд апошняга пераўтварэння - 19 стагоддзе. У маі яна загучыць новым голасам. У Жыровічы павінны прыбыць новыя званы. У праекце - аднаўленне галоўнага манастырскага храма - Успенскага сабора. Аднаўляць сабор будуць як знутры, так і знадворку - фасад, ляпніну, аконныя праёмы, вітражы. У планах - умацаванне дэкаратыўных элементаў і, вядома ж, даследуюць іканастас. Гэта адзіны ў Беларусі драўляны іканастас 17 стагоддзя ў такой захаванасці.