Гэта адзіная трупа такога тыпу, якая захвалася на постсавецкай прасторы. Іх зала сімвалічна суседнічае з кінатэатрам, а ў штаце - запар кіназоркі: Гаварухін, Мішчанчук, Румянцава, Кашпяроў.
У радзе гэтых патрыярхаў магло б гучаць і яго імя Юрый Казючыц. Славу яму прынесла галоўная роля ў культавай карціне "Людзі на балоце". На сцэне Тэатра-студыі кінаакцёра ўвасабляў выключна цэнтральных персанажаў. Чаму Казючыцу пазайздросціў сам Алег Янкоўскі? І дзякуючы каму яго прозвішча зноў з'явілася на афішах і ў цітрах?
Такім чынам, прама зараз - рэпартаж Іны Пілевіч. Гісторыя свяцілы тэатра і кіно, які заўчасна нас пакінуў.
Палешука сыграе масквіч. Пасля гэтай навіны рэжысёру Віктару Тураву прадказвалі правал. Нібы менталітэт не перадаць. На галоўную ролю ў экранізацыі "Палескай хронікі" зацвердзілі артыста тэатра на Малой Броннай Юрыя Казючыца. Хоць першапачаткова акцёра запрашалі для працы ў эпізодзе. Але пасля кінапроб стала відавочна - светлавалосы, ён як ніхто ўвасабляў вобраз сапраўднага беларуса.
Надзея Казючыц, удава Юрыя Казючыца: "Пра такіх у медыцыне гавораць "альбінос". А ў прыродзе гавораць "рыжы". Ён сапраўды быў светлы. Вейкі светлыя. Наогул. Таму вось гэтая незвычайнасць звяртала ўвагу".
Васіля Дзятліка ў яго выкананні ацанілі 4 мільёны гледачоў - і гэта толькі падчас пракату па Савецкім Саюзе. А рэжысёр Тураў за карціну "Людзі на балоце" быў удастоены Дзяржпрэміі СССР. Юрыю Казючыцу тут жа прапанавалі працу ў нядаўна заснаваным Тэатры-студыі кінаакцёра.
Калектыў унікальнага фармату. У штаце - запар артысты "Беларусьфільма". Трупа ўміг стала папулярнай. Глядач ішоў паглядзець на зорак экрана ўжывую.
Барыс Луцэнка, народны артыст Беларусі, рэжысёр: "У тэатры акцёры кіно трацяцца, як быццам яны здымаюцца. І вось гэта мяне падкупіла. Яны не прыходзяць халоднымі, яны прыходзяць гарачымі!"
Застацца ў Мінску Юрыя Казючыца схіліла кватэрнае пытанне. Нягледзячы на малады ўзрост, артыст ужо быў сем'янінам. У беларускай сталіцы новаспечанай знакамітасці прапанавалі кватэру. У якасці бонуса - сусед-гумарыст.
Надзея Казючыц, удава Юрыя Казючыца: "Ён сумна спяваў. Душу рваў сабе і гледачам. Я гляджу, малодшая паднімаецца. Ёй гадоў 5 было. Паднімаецца і тупае да сцэны. Я да яе падыходжу і гавару: "Танюшка, ты куды?". Яна гаворыць:"Усё. Не магу больш. Пайду тату пашкадую"".
Акцёрскія сем'і жылі па-тэатральнаму. Хатнія спектаклі, капуснікі, канцэрты. Татам галоўныя ролі даставаліся толькі на Новы год - кожнае 31 снежня ігралі Дзеда Мароза.
Тым часам шлейф кінаславы Казючыц падтрымліваў паспяховымі тэатральнымі прэм'ерамі. Пад яго ставілі спектаклі. Так рэжысёр-легенда Барыс Луцэнка даручыў Гамлета - роля, якая лічыцца пікам акцёрскай кар'еры. Казючыц, мабыць, адзіны ў гісторыі светлы Гамлет.
Таццяна Казючыц, дачка Юрыя Казючыца, актрыса: "Калі я бачу, як ён працуе, у мяне, вядома, гонар. Ён сыграў Гамлета. У нас вісіць фатаграфія, якую падпісаў Алег Янкоўскі: "Здзейсненаму Гамлету ".
Пра такіх гавораць: "Аблашчаны рэжысёрамі". На сцэне ўвасобіў цэнтральных персанажаў - Зеўса, Амфітрыёна, Ніка. У нейкі момант стаў працаваць адразу на два тэатры - Кінаакцёра і Рускага. Хоць сам Казючыц, здавалася, марыў адысці ад драмы ў бок лягчэйшага жанру.
Аляксандр Яфрэмаў, народны артыст Беларусі, рэжысёр: "Я адчуваў, што ў яго ўнутры кіпіць энергія. Ён гэта быў вельмі востры малюнак, акцёрскі малюнак. На мяжы крайняй праявы эмоцый. Як з плакатаў 30-ых гадоў яму трэба было выкрычаць свой талент".
Не саромеўся выступаць на пляцоўках малых гарадоў. І не пабаяўся даваць спектаклі ў зоне адчужэння пасля чарнобыльскай аварыі. Нават у крызісныя 90-ыя здымаўся ў кіно.
"Гамлет" для Казючыца стаў трагедыяй не толькі сцэнічнай, але і рэальнай. Падчас спектакля акцёр упаў з дэкарацый і моцна стукнуўся пазваночнікам. Неўзабаве пасля гэтага артыст моцна захварэў. Яго не стала на самім піку кар'еры - у 34.
Сёння прозвішча Казючыц - зноў на афішных тумбах і ў цітрах кіно. Дочкі Ганна і Таццяна, як і бацька, скончылі Шчукінскае вучылішча. Служаць у расійскіх тэатрах і запатрабаваныя ў кіно. Хоць пачыналі ў Мінску. Сваю першую ролю Ганна сыграла ў родным для бацькі Тэатры-студыі кінаакцёра. У Маскве ў сясцёр Казючыц цікавяцца: "А ці не ваш бацька Васіль з "Людзей на балоце?".
