Пяцісотгадовы юбілей рыхтуецца адзначыць Жыровіцкі манастыр. Гэта цэнтр прыцягнення паломнікаў з розных краін. Напрыклад, цудатворны абраз Божай Маці Жыровіцкай ведаюць і пачытаюць вернікі розных канфесій. Святыня і сёння ў прыстанку.
За сваю гісторыю манастыр пабачыў рознае: яго зачынялі, перадавалі іншым канфесіям, руйнавалі, спусташалі. Але ён усё роўна адраджаўся. Маштабныя аднаўленчыя працы ў прыстанку пачаліся ўжо ў незалежнай Беларусі. Па ініцыятыве нашага Прэзідэнта аднавілі манастырскія будынкі. Ізноў адкрылі семінарыю. Рэстаўрацыя старажытных культавых будынкаў не спыняецца і сёння.
У маі наступнага года пройдуць урачыстасці з нагоды 500-годдзя манастыра і 550-годдзя здабыцця цудатворнага абраза. Аб жыцці духоўнага цэнтра - Алена Борматава.
Ля мінорам паланэза Агінскага найстарэйшы манах прыстанка айцец Іаан успамінае сваё кансерваторскае мінулае. У свецкім жыцці Алег Бембель - сын вядомага скульптара Андрэя Бембеля, паэт, публіцыст і філосаф - у манастыр прыйшоў паслушнікам. Да другога пострыгу ў манахі прайшло 10 гадоў.
На духоўнай карце Беларусі манастыр з'явіўся ў 16 стагоддзі
На месцы, дзе быў знойдзены абраз Божай Маці, якую сёння завуць Жыровіцкай. Яе пачытаюць як праваслаўныя, так і каталікі. Ёй маліліся каралі і вялікія князі. Яе каранавалі ў Ватыкане. Святыня гарэла ў агні, менавіта таму вельмі далікатная.На зімовы перыяд святыню пераносяць у суседні Мікольскі храм. Успенскі сабор не ацяпляецца, гэта неспрыяльна адбіваецца на абразе. Камень у расколінах, і рэстаўрацыю правесці вельмі складана. Любое ўмяшанне для яшмы небяспечнае. За сваю гісторыю манастыр не раз падвяргаўся спусташэнням. Яго спальвалі падчас войнаў, святыні ў якасці кантрыбуцыі вывозілі ворагі. Але малітва не спынялася. У гады атэізму прыстанак прытуліў насельніц Полацкага і Гродзенскага манастыра.
Сёння манастыр - гэта пяць храмаў, братэрскія карпусы, дамы паломнікаў, трапезныя і комплекс Мінскай духоўнай семінарыі
Сёння манастыр - гэта пяць храмаў, братэрскія карпусы, дамы паломнікаў, трапезныя і комплекс Мінскай духоўнай семінарыі, дзе ў савецкі час знаходзіўся сельгастэхнікум. А ў найстарэйшым братэрскім корпусе была адчыненая псіханеўралагічная бальніца. Пацыенты і манахі жылі на адной тэрыторыі. Зараз будынак на рэканструкцыі.Апроч будынка, дзе доўгія стагоддзі жылі манахі, рэстаўратары зараз аднаўляюць і званіцу. Раней яна мела гатычны выгляд, пад класіцызм перабудаваная ў 19 стагоддзі. Гэтак жа, як і Успенскі сабор. Галоўны манастырскі храм таксама чакаюць аднаўленчыя працы.
Аднаўленне праваслаўнага цэнтра ў Жыровічах пачалося некалькі дзесяцігоддзяў таму
Рэканструкцыя і рэстаўрацыя старажытных культавых будынкаў праходзіць пад выразным навуковым кіраўніцтвам, бо духоўныя святыні - гэта яшчэ і помнікі архітэктуры. Паводле заканадаўства нашай краіны аб гісторыка-культурных каштоўнасцях, усе працы праходзяць у суправаджэнні археолагаў. Шматлікія знаходкі - будзь тое прадметы або старажытныя падмуркі, гэта новыя факты ў гісторыі манастыра, якія ўсё часцей называюць сенсацыяй.За час рэканструкцыі і рэстаўрацыі зроблена шмат. Усе будынкі з чырвоным дахам. Пачыналі з семінарыі. Духоўная школа ў Жыровічах - аднагодка незалежнай Беларусі. Яе выпускнікі сёння служаць ва ўсіх прыходах краіны. Акрамя таго, манастыр вядзе і сацыяльную працу. Адкрылі рэабілітацыйны цэнтр, дзе дапамагаюць пазбавіцца ад залежнасцяў.
З рэабілітантамі працуюць не толькі псіхолагі і псіхатэрапеўты, але і святары. У цэнтры - свой храм, дзе штодня праходзяць службы. Тут, як у манастыры, кожны дзень пачынаецца і заканчваецца малітвай. І гэтак жа, як у прыстанку, пакоі завуцца келлямі, а сталовая трапезнай.
