Больш за 50 гадоў барэльеф знаходзіўся на гарышчы прыватнага дома. Ён быў у вельмі занядбаным стане, сколаты. Людзі не ведалі вартасці прадмета і мусілі здаць яго на металалом.
У брудным металічным кавалку цудам распазналі гістарычную каштоўнасць. Выратавалі ад пераплаўкі маладыя хлопцы. Было гэта яшчэ ў дзевяностыя гады. І амаль два дзесяцігоддзі захоўвалі.
Рарытэт усталявалі на будынку, дзе вучыўся Адам Міцкевіч
Памятны знак усталявалі на былой дамініканскай гімназіі, дзе амаль 8 гадоў вучыўся Міцкевіч. Разам з ім першыя веды атрымліваў і Ян Чачот. Заняткі пачыналіся з ціхай імшы ў касцёле Святога Міхаіла.
Ксёндз Юрый Жыгарын, настаяцель парафіі Святога Міхаіла Архангела ў г. Навагрудку: "Кожны дзень з раніцы - а палове сёмай - Адам, Ян Чачот з іншымі вучнямі прыходзілі сюды, у гэтае месца. Звычайна, паводле некаторых крыніц, Адам сядзеў пад вобразам Святой Тэрэзы Авільскай. Вось гэты вобраз. Мы бачым яго гістарычным. Вось дзесьці ў гэтым месцы".
Тут паэт навучаўся арыфметыцы, граматыцы, духоўным практыкаванням, а таксама спасцігаў навуку напісання літаратурных твораў і крытыкі на падставе паэзіі Цыцэрона. Гэта адзінае месца ў Беларусі, дзе Міцкевіч правёў больш за ўсё часу.
Наталля Жышко, галоўны спецыяліст аддзела культуры Навагрудскага райвыканкама: "Хаця ён хрысціўся не ў касцёле Святога Міхаіла, але ў гэтым месцы ён сфарміраваўся як асоба. Таму што дзе б ні быў Міцкевіч, куды б ён не ездзіў, ён заўсёды казаў, асабліва ў апошнія гады свайго жыцця, нават у Стамбуле, ён казаў, што вуліцы старога Стамбула вельмі падобныя на вуліцы Наваградка. Гэта значыць, што ён думаў пра Навагрудак увесь час".
