Усё жыццё ён служыў Богу на сваёй малой радзіме, а слава пра сціплага сельскага святара выйшла далёка за межы краіны. Праведны Іаан Кармянскі далучаны да ліку святых Рускай Праваслаўнай Царквы. Ён і да гэтага часу не пакідае тых, хто звяртаецца па дапамогу. Пакланіцца мошчам святога прыязджаюць тысячы паломнікаў, а пра цуды вылечвання складаюць легенды. Народ шануе памяць свайго пастыра, а ў Свята-Іаана-Кармянскім жаночым манастыры заўсёды рады гасцям.
Расказвае Вольга Халадовіч: Тут кожны дзень пачынаецца з малітвы і акафіста святому праведнаму Іаану Кармянскаму. Бацькі ахрысцілі і далі яму імя ў гонар апостала Іаана Багаслова. Кажуць, калі святар праводзіў службу, сюды прыязджалі сотні вернікаў з усёй акругі.
Ураджэнец гэтых мясцін Іаан Кармянскі ўсё жыццё прысвяціў служэнню Богу. Ён заўсёды дапамагаў парадай, малітвамі і справамі. Пры жыцці да айца Іаана прыязджалі, каб атрымаць спакой, мір і цуды вылячэння. Жыў сціпла, у невялікай драўлянай хаце, а пасля смерці, завяшчаў пахаваць сябе ў царкве, дзе сам і праводзіў служэнне. Дарэчы, айцец Іаан меў таксама і дар прароцтва, таму ведаў, што родны храм будзе разбураны.
Ён прадказваў, будуць скакаць па мне, ды труна моцнай будзе. Падчас савецкай улады тут было футбольнае поле і танцавальная пляцоўка. Зараз на месцы пахавання Іаана Кармянскага і былой царквы ўсталявалі крыж.
Мошчы святара знайшлі тут падчас раскопак, толькі ў 1991 годзе. Яны апынуліся нятленнымі. Сінод прыняў рашэнне перанесці іх у суседні - Свята-Пакроўскі храм. Протаіерэй Іаан Кармянскі (Гашкевіч) быў кананізаваны ў абліччы мясцовашанаваных святых Беларускай Праваслаўнай Царквы. А ў год 20-годдзя здабыцця святыні - праваслаўная царква далучыла былога сельскага святара да ліку ўсеагульных святых Рускай Праваслаўнай Царквы. І пасля смерці айцец Іаан не пакідае вернікаў, пакланіцца мошчам прыязджаюць паломнікі з усіх куткоў нашай краіны, а таксама з-за мяжы.
Усе манашкі Свята-Іаана-Кармянскага жаночага манастыра нясуць розныя послухі - працуюць у храме, трапезнай, швейнай майстэрні, бібліятэцы, канцылярыі, у цёплы час года - у кветніках і агародах. Апякуюць мясцовы дом састарэлых. Розны ўзрост, лёс і адно агульнае прызначэнне - служэнне Богу.
