На тыдні ездзілі на традыцыйны дзень памінання продкаў - Радаўніцу. Найстаражытнейшы звычай, які мала дзе ў Еўропе захаваўся.
А ці ведаеце вы, што падобны звычай ёсць і ў Кітаі? Традыцыя паважаць сваіх продкаў тут з'явілася яшчэ да нашай эры. Тры дні памяці завуць ЦінМін - "час чыстага святла". Мясцовыя жыхары адпраўляюцца да магіл сваіх прабацькоў - часам і за некалькі тысяч кіламетраў.
Карэспандэнтам Агенцтва тэленавін удалося ўбачыць старажытныя звычаі, а жыхары адной з вёсак у той жа час упершыню ўбачылі замежнікаў з іншага краю зямлі. Акрамя таго, назва гэтага дня ў кітайскай мове аб'яднала ў сабе і імёны дзвюх апошніх дынастый імператараў Кітая - Мін і Цін.
Чаму ж цудоўны сад недалёка ад Пекіна на працягу стагоддзяў быў самым сумным месцам для кіраўнікоў Кітая, а таксама для чаго мясцовыя жыхары ў памяць аб продках спальваюць грошы? Эксклюзіўныя кадры ў сюжэце нашых карэспандэнтаў.
Расказвае Ян Пашкевіч.
У кожным вобразе нябеснага змея Люй Чуньвэнь з дзяцінства пазнае свайго дзядулю. Іншым яна яго і не ведала. Падобна дракону, тысячагадоваму вартавому кітайскага народа, яе дзядуля стаў абаронцам сваёй сям'і - амаль 40 гадоў таму загінуў сам, але выратаваў жонку і дзяцей з дома, які разбурваўся. У той дзень яны здабылі яшчэ аднаго нябеснага захавальніка.
Карэспандэнты "Галоўнага эфіру" сталі першымі замежнікамі, хто апынуўся на гэтых традыцыйных кітайскіх могілках. Іх засталося не так шмат. Кожны курган - адзін чалавек або сямейная пара. У ЦінМін манументы асвятляюць агні вогнішчаў - у полымі знікаюць намаляваныя грошы. Тут вераць: дым даставіць гэтыя дарункі ў нябёсы.
Люй Чуньвэнь, жыхарка г. Пекін: "Тое пакаленне жыло вельмі бедна, і мы верым, што, спальваючы грошы, мы зможам перадаць ім іх. Каб яны жылі лепш і ведалі, што ў нас усё добра".
Амаль на кожным пахаванні бачым адну і тую ж дату - 28 ліпеня 1976 года. Дзень другога па разбуральнасці землетрасення ў гісторыі - 8 балаў шкалы Рыхтэра. За паўхвіліны руінамі сталі 90% Таншана, а ў абломках загінулі 240 тысяч чалавек. У той дзень Хой Жуйюань - маці Люй Чэньвэнь - яе бацька даў жыццё другі раз.
Паводле традыцыі, пазнаёміць з прабацькамі павінны і любога, хто прыйдзе да невялікага кургана. Выключэнняў няма нават для журналістаў з іншага краю зямлі.
А гучны феерверк - пасланне ў нябёсы: "Мы тут, і заўсёды памятаем пра вас".
У гэтыя дні па клічы сваіх продкаў мільёны жыхароў Кітая адпраўляюцца за тысячы кіламетраў на малую радзіму. Назва дня памяці - ЦінМін - з'явіўшыся больш як 2 тысячы гадоў таму, па выпадковасці аб'яднала ў сабе імёны дзвюх апошніх дынастый кіраўнікоў Кітая. Наша здымачная група знайшла то самае месца, куды назаўжды сыходзілі імператары.
Тым часам сям'я Люй Чуньвэнь вяртаецца дамоў. Слядоў землетрасення ў акрузе не заўважыць - Таншан адбудавалі зноў. Горад-фенікс стаў сімвалам, які, як і дні ЦінМін, нагадвае: успамінаючы аб мінулым, нельга выпусціць сучаснасць, а за зімой, якая спусташае, заўсёды наступае вясна новага жыцця.
