У Беларусі шырока адзначылі Дзень пагранічніка

31 мая 2015

Зялёныя фуражкі можна было заўважыць далёка не толькі на ўрачыстых мерапрыемствах. Тут, як вядома, былых не бывае. Так што на вуліцах у гэты дзень традыцыйна павышаная шчыльнасць мужчын, у прадметах адзення якіх лёгка пазнаецца сімволіка пагранічных войскаў. Дарэчы, сёлета святкаванні адмысловыя. 70-годдзе Вялікай Перамогі гэты род войскаў адзначае як наследнікі тых, хто шмат гадоў назад першым сустрэў ворага. Як трымаюць межы на замку ў стагоддзі XXI? Рэпартаж Аляксандра Савенкі.

Сабачае сэрца на новы манер. Класікам і не снілася, што могуць рабіць сучасныя навучаныя сабакі. Паглядзець на сабачку, якая хіба што не размаўляе, прыехалі журналісты. Для аўчаркі Бэлы гэта дэбют.

Трывога. У аператыўнікаў з'явілася інфармацыя - парушальнік на мяжы. Байцы дакладнымі рухамі прымаюць баявую экіпіроўку. 30 секунд і пагранічны нарад ужо ў патрульным УАЗіку. Бэла не адстае.

Вось ён парушальнік. Хацеў праскочыць, думаў, не заўважаць. Не ўдалося. За 30 кіламетраў адгэтуль на заставе ўжо спрацавалі сейсмічныя датчыкі. Дзяжурны без прамаруджання перадаў паведамленне і каардынаты патрульным. Ліхадзей задумаў маскіравацца. Высока залез, гучней падаць будзе.

І так будзе з кожным, хто сумняваецца ў сіле зялёных фуражак. Нават па словах вопытных пагранічнікаў, межы сталі ўсё менш атакаваць нелегалы і парушальнікі. Але праца пагранічнікаў усё ж ёсць.

Мікалай Краснагір, начальнік пагранзаставы "Краўцовка", Гомельская вобласць: "Гэты ўчастак, у параўнанні з іншымі ўчасткамі Гомельскай пагранічнай групы, самы актыўны. За мінулы год на дадзеным участку мы спынілі 70% спроб ад усіх выпадкаў затрыманняў Гомельскай пагранічнай групы".

Дзесьці год таму тут практычна нічога не было. Зараз паўсюль камеры, цэлы сейсмалагічны комплекс і добрая ахова. Прыкладна 40 кіламетраў асноўных паўднёва-ўсходніх зносін з Украінай зараз пад кантролем новай пагранічнай заставы "Краўцовка". Дзейнічае яна са жніўня мінулага года. Напрыклад, Іван з першых дзён адкрыцця. Гаворыць, што ў адрозненне ад вучэбкі тут усё сур'ёзна.

Днепр. Лоеўскі раён. Рэчка, лес і караблі прыгожыя. Хтосьці скажа, курорт - памыляецца. Хоць бы таму, што баявая праца тут бывае не радзей, чым у лесе.

Калі хочаш пабыць у двух месцах адначасова - будзь на дзяржаўнай мяжы. За маёй спінай Украіна. А рака выконвае ролю той самай мяжы Айчыны.

Амаль 180 кіламетраў вады, участак мяжы - іх вотчына. Паспрабуй угледзь за ўсімі. Але на тое яны і прафесіяналы. Вось і першы "падазроны". Рыбакі, паводле слоў пагранічнікаў, самы актыўны народ. Разам з вудай у кожнага павінен быць цэлы пакет дакументаў. Тыя, хто забыў нават пашпарт, самі трапляюць на кручок.

У гэтага ўсё ў парадку. Патруль едзе далей. У дзень могуць быць дзясяткі такіх праверак. Колькі не тлумач людзям, а парушальнік абавязкова знойдзецца. Што ні гавары - рыбнае месца.

Аляксандр Азярожын, камандзір звяна аддзялення берагавой аховы "Лоеў": "На сухапуцці прасцей - след убачылі, па следзе можна і далей працаваць. Тут складана. Трэба кемлівасць выяўляць. Таму што на вадзе следу не ўбачыш, хоць нават у вызначаны час і ад лодкі захоўваецца на вадзе, вопытным поглядам гэта бачна".

Час вяртацца да прычала. Адзначаем: на вадзе зараз цішыня ды супакой. Можна, вядома, доўга наракаць, што так і не натрапілі ні на аднаго парушальніка. Але з другога, пагранічнага, боку, цішыня і спакой, напэўна, лепшы знак якасці службы пагранічнікаў.