Аб тым, як плён гэтай сур'ёзнай працы ўвасобіўся ў Пасланні-2019, якая атмасфера панавала ў парламенце і як былі ўспрынятыя ключавыя тэзісы дэпутацкім корпусам і экспертамі, спытаем у нашага палітычнага аглядальніка Андрэя Крывашэева.
Кожны з нас зрабіў свае высновы і назіранні падчас Паслання: што табе спадабалася, што б ты адзначыў, як чалавек, які шмат разоў бываў на такіх мерапрыемствах?
Андрэй Крывашэеў: Цікавага - шмат. Пачну з таго, што кінулася ў вочы з першых жа хвілін - абнаўленне інтэр'ераў. Пасля рамонту і Авальная зала, і фае візуальна сталі больш светлымі і зручнымі, пры гэтым захавалі пераемнасць - тыя ж барэльефы на сценах. Даніна лічбавізацыі - у працоўныя месцы дэпутатаў зараз убудаваныя паўнавартасныя планшэты. Паперы стане менш, а вось заканатворчасці і празрыстасці ў працы больш. Наогул, змены сімвалічныя: выбудоўваецца новая архітэктура дзяржавы. Успамінаем Палац Незалежнасці, новы будынак Вярхоўнага Суда - парламент у гэтым жа ланцужку сімвалаў эпохі. Тут чвэрць стагоддзя таму распрацоўвалася і прымалася канстытуцыя. Тут штогод у Пасланні гучаць галоўныя тактычныя прыярытэты Беларусі.
Ад формы або архітэктурных форм пераходзім да зместу. Тут чырвонай ніткай праз усё Пасланне праходзіць пастулат аб каштоўнасці беларускага суверэнітэту і незалежнай палітыкі. З гэтага Прэзідэнт пачынае сваё выступленне - і менавіта суверэнітэтам і нацыянальным адзінствам завяршае. Важны нюанс: калі раней незалежнасць гучала, хутчэй, як базіс і мэта, то гэтым разам - як факт і апора - для развіцця. Прыкладна таксама гаспадар сядзібы гаворыць, калі завяршае капітальнае будаўніцтва. Ёсць падмурак, ёсць дом - далей можна ўпрыгожваць, абстаўляць мэбляй, наводзіць парадак на ўчастку, але аснова ўжо ёсць. Яшчэ і таму ў Пасланні не раз гучала аб тым, што ўжо зроблена.
Яшчэ адна асаблівасць - тэматыка. Ключавыя блокі: знешняя палітыка, бяспека, эканоміка, сацыяльная сфера, здароўе і спорт, навука і адукацыя, барацьба з карупцыяй і добраўпарадкаванне засталіся ранейшымі. Але калі ў пасланнях ранейшых гадоў асаблівы акцэнт рабіўся на бяспеку і знешнія фактары, то ў гэты раз ільвіную долю часу Прэзідэнт адвёў менавіта ўнутранаму парадку: развіццю рэгіёнаў, зарплатам, цэнам, занятасці, вялікай і малой эканоміцы. І гэта зразумела. Чатыры гады таму немагчыма было не гаварыць падрабязна аб Украіне - горача ў суседзяў. Потым тэктанічны разлом у нашай Еўропе і татальная мілітарызацыя. Затым старт эпохі гандлёвых войнаў. Ці ёсць усё гэта зараз - так, ёсць, але Беларусь навучылася з гэтымі выклікамі спраўляцца. І, як неаднаразова гаварыў Прэзідэнт, галоўная пагроза для краіны - гэта эканоміка. Менавіта моцная эканоміка - падмурак паспяховай дзяржавы.
