Недалёкае мінулае

25 октября 2015

Наколькі эфектыўна будуць працаваць прадпрыемствы галіны і ці прынясе дрэваапрацоўка чаканай аддачы - пакажа час. Мы жа пакуль акунемся ў недалёкае мінулае і паглядзім на сённяшні дзень праз прызму гадоў. Увесь тыдзень каналы сусветных СМІ скалынал аглушальны роў матора ціхаходнага хуткаснага лятаючага аўтамабіля. А ўсё таму, што да нас прыехаў, дакладней, прыляцеў з культавай навукова-фантастычнай трылогіі 80-х хронавандроўнік.

У стужках серыі "Назад у будучыню", якія калісьці заваявалі розумы і відэасалоны планеты, героі здзяйснялі скок у 21 кастрычніка 2015-га. І вось у гэты дзень мы ўсе змаглі самі паглядзець, што з прадбачанага і прадказанага спраўдзілася, а што так і засталося за туманнай заслонай будучыні. Такім чынам, трыццаць гадоў… Мінулае і наш час у сюжэце Глеба Лаўрова.

Аб тым, што час не толькі наперад, але і туды-сюды з вядомай амплітудай масавы савецкі глядач, ён жа самы чытач, даведаўся задоўга да васьмідзесятых. Спачатку гэта даказаў Іван Грозны, за жорсткасць празваны Васілевіч, які здзяйсняў тэмпаральныя скокі не пакідаючы дома высокай культуры побыту (дарэчы, у сусветным пракаце шэдэўр Гайдая зваўся як раз "Назад у будучыню"). Пазней яго час на экране і ТБ заняў граф Джузі Каліёстра.

А яшчэ да таго ўсіх нас чакаў візіт юнай дамы - лепшай школьніцы СССР - госці з цудоўнага далёка.

І толькі пасля, у канцы васьмідзесятых, у паўпадвальных і тады яшчэ паўпадпольных відэасалонах цалкам і канчаткова сэрцы і кашалькі публікі заваявалі стужкі Гейла – Земекіса - Спілберга аб падарожжах у часе.

З тых часоў - ужо амаль тры дзясяткі гадоў - пасталеўшае пакаленне П і іншыя прагна чакалі, калі вабнае далёка стане блізка. І стала 21 кастрычніка 2015-га…

І вось з гэтага сёння мы ўсе апынуліся ў тым самым заўтра, якое было такім літаральна ўчора. І не праверыць на сабе, што жа змаглі падгледзець у 80-х аўтары трылогіі за заслонай будучыні, а што засталося фантастыкай і цяпер, не было ў гэтыя дні ніякай магчымасці. Ні ў каго…

У дзень, у які пераносіліся сціплыя хронавандроўнікі з фільма 80-х, шчодрая порцыя сусветнага эфірнага часу была аддадзеная дэманстрацыі кадраў з, па сутнасці, наіўных да месцячковасці падлеткавых стужак аб тым, што, як і, галоўнае, калі.

Такім чынам, з гэтага часу тыя, хто ўслухваўся у гугнявае аднагалоснае вхс-адкрыццё, афіцыйна жывуць у будучыні. І гэта сапраўды тыя самыя часы! Аб’яўлена: красоўкі, якія самі завязваюцца, напрыклад, будуць даступныя ў 2017-м…

Лятаючыя скейтборды і амаль лятаючыя машыны - амаль ужо…

Зусім альтэрнатыўнае паліва - зусім побач…

Разумныя акуляры і іншае візуальнае 3D - злёгку нават учарашні дзень сучасных тэхналогій. За мінулыя гады чалавецтва, якое ганарыцца вынаходствам палкі для сэлфі, таксама змірылася і з думкай аб відэазванках у стацыянар і мабілы!

І ўсё ж у прадракальніцкім фільме, які ўжо тады цытаваў у прамове да нацыі акцёр і прэзідэнт ЗША, на пасаду якога, як і было прадказана ў фільме ж, зараз прэтэндуе спявак, самым галоўным былі не лятаючыя аўтобусы, тэлефоны і іншая апаратура. Галоўным было, вядома, іншае.

І вось гэтая думка, пэўна, тое, што застанецца пасля ўсіх нас і трылогіі "Назад у будучыню". На ўсе поры. Па-за часам.