Паміж Расіяй і Вялікабрытаніяй разгарэўся найбуйнейшы за апошнія 30 гадоў дыпламатычны скандал. Лондан выслаў 23 расійскіх дыпламатаў і замарозіў двухбаковыя кантакты з Масквой на высокім узроўні. Крэмль адказаў аналагічна. Падставай для абвастрэння стаў інцыдэнт у гарадку Солсберы. У пачатку сакавіка там былі атручаныя былы расійскі разведчык, інфарматар брытанскіх спецслужбаў Сяргей Скрыпаль і яго дачка - зараз яны знаходзяцца ў коме.
Улады Злучанага каралеўства сцвярджаюць: супраць экс-палкоўніка ГРУ было ўжыта баявое атрутнае рэчыва "Пачатковец", якое нібы выраблялася ў Савецкім Саюзе. Такім чынам, у атацы вінаватая Расія. У Маскве з такой жалезнай логікай не згодныя. Расія заве інцыдэнт правакацыяй і патрабуе доказаў.
Як адзначаюць брытанскія праваахоўнікі, на расследаванне інцыдэнту ў Солсберы сыдзе не адзін месяц. Гэта значыць, Лондан прызнае: следства афіцыйна далёкае ад завяршэння, а вінаватыя ў трагедыі ўжо вызначаныя. На думку некаторых экспертаў, такім паводзінам ёсць цалкам разумнае тлумачэнне: брытанскі прэм'ер Тэрэза Мэй проста хоча адцягнуць увагу суграмадзян ад сваіх праблем. Справа ў тым, што на наступным тыдні адбудзецца саміт Еўрасаюза, на якім еўрапейскія лідары павінны сфармуляваць пазіцыю Бруселя на пераходны перыяд Брэксіту. Пазіцыя, хутчэй за ўсё, будзе жорсткай. ЕС хоча на прыкладзе Брытаніі паказаць, што тым, хто збярэцца пакінуць саюз, будзе дрэнна.
Канчатковы развод Вялікабрытаніі і ЕС павінен адбыцца амаль праз год - 29 сакавіка 2019 года. Аднак дагэтуль у Тэрэзы Мэй няма ўзгодненага з Бруселем бачання будучых адносін. Гэта азначае, што некантралюемы Брэксіт становіцца ўсё больш рэальным. У выніку толькі траціна брытанцаў лічыць, што Мэй добра спраўляецца са сваімі абавязкамі, а амаль 60 % незадаволеныя яе працай. Калі здарыцца любы сур'ёзны палітычны крызіс, кансерватары могуць пацярпець паражэнне. І як у такой сітуацыі не адцягнуць увагу суграмадзян на барацьбу з рускай пагрозай?
Іншыя палітолагі лічаць, што атручванне Скрыпаля магло быць спланаванае заходнімі спецслужбамі, каб сапсаваць імідж Расіі перад летнім чэмпіянатам свету па футболе альбо паўплываць на ход прэзідэнцкіх выбараў. Зрэшты, вынік такіх спроб умяшання ў ход электаральнай кампаніі пралічыць даволі складана. Бо выбаршчыкі на такім фоне могуць і згуртавацца вакол аб'екта правакацый.
