Людзям, якія баяцца жоўтага колеру, Парыж у гэтыя дні ўжо сапраўды не парэкамендуеш.
"На ёй гарэлі вогнішчы, а вакол вогнішчаў кішэлі дзіўныя купкі людзей" - так класік Віктар Гюго апісваў жыццё Елісейскіх Палёў у дзевятнаццатым стагоддзі. І літаральна ўчора на гэтых самых палях пачаўся ўжо дзявяты акт Марлезонскага балета пад назвай "жоўтыя камізэлькі" супраць прэзідэнта Макрона". 50 тысяч чалавек хлынулі ўжо па абкатанай схеме на вуліцы Парыжа, ведаючы, куды ісці, і, галоўнае - навошта ісці.
І горад кахання зноў стаў горадам агню. Для ўлад запахла смажаным у прамым сэнсе слова: згарэў плывучы рэстаран, разбілі некалькі вітрын і абяцалі разбурыць сістэму ўлады цяперашняй адміністрацыі. Цікавы момант: 10 снежня Эмануэль Макрон у звароце да нацыі заявіў: "Жоўтыя камізэлькі", мы вас пачулі". І пайшоў ім на ўступкі, у тым ліку і падатковыя.
Але бяда не прыходзіць адна: у сваёй прамове ён забыўся пра яшчэ адзін пакрыўджаны клас - педагогаў. Так з'явіліся "чырвоныя ручкі". Мне здаецца, такімі тэмпамі хутка цэлы гардэроб "французскага рэвалюцыянера" збяруць у сталіцы моды.
Убор будзе яркі і, мяркуючы па ўсім, кідкі - запальваюць на Манпарнасе яны не горш за астатніх. Дарэчы, галоўная прэтэнзія настаўнікаў-пратэстоўцаў для Беларусі як мінімум незразумелая. Выкладчыкі стаміліся... ад гвалту і жорсткага абыходжання з боку вучняў, на гэта паскардзіліся 60 тысяч педагогаў.
Між іншым, незадаволеных афіцыйна падтрымаў і віцэ-прэм'ер Італіі. Луіджы Дзі Маё абяцаў аказаць любую падтрымку "жоўтым камізэлькам" і "чырвоным ручкам" на шляху да адраджэння Еўропы. І ён не пажартаваў, хоць з'яўляецца лідарам партыі "Пяць зорак", якую заснаваў камедыянт.
Фініта ля камедыя, праўда, на французскі лад, прыводзіць і да новых бытавых трагедый. У адной з пякарняў Парыжа адбыўся выбух. Прычына - уцечка газу. Загінуўшых двое, пацярпелых - больш за дзесяць. Атмасфера ў Пятай рэспубліцы абвостраная да мяжы, таму і не абышлося без здзеклівай іроніі над яшчэ адной падзеяй тыдня. Зласліўцы паспяшаліся заявіць, маўляў, гэта новы перфоманс расійскага мастака Пятра Паўленскага.
Раней яго судзілі за падпал дзвярэй Банка Францыі - так ён помсціў ураду чужой краіны за будаўніцтва ўстановы на месцы Бастыліі. Працэс мастака прагрэсіўных поглядаў доўжыўся год, і асобныя палітыкі напэўна пашкадавалі, што гнанаму ў Расіі артысту далі прытулак. А зараз вось і два гады ўмоўна падаспелі. Суд разглядае магчымасць дэпартацыі майстра эпатажу ў Маскву, дзе яму таксама пагражае рэальны тэрмін за спробу згвалтавання. Хоць любы аматар Інтэрнэту напэўна памятае яго акцыю "Фіксацыя". Каля Крамля Паўленскі прыбіў… сябе да бруку. Ну а рашэнні суда французскага мастак назваў "здзекаваннем з правасуддзя". А свой учынак - "жаданнем распаліць агонь сусветнай рэвалюцыі".
І ўсё ж за званне Герастрата ХХI стагоддзя яму прыйдзецца паспаборнічаць з Дональдам Трампам. Яму, дарэчы, палітолагі прыпісваюць фінансавую падтрымку "жоўтых камізэлек". Зрэшты, ён задумаў штуку куды больш магутную: выйсці з ААН. Мільярдэр незадаволены: ЗША пакрывае пятую частку бюджэту арганізацыі, а арганізацыя "душыць на амерыканскую волю" і нават другую папраўку да канстытуцыі.
Той самы пункт аб "праве грамадзян захоўваць і насіць зброю". У самой Амерыцы шмат спрэчак на гэты конт, і яны пакуль - нікуды не прыводзяць. Што нас прыводзіць зноў да французскага класіка: "Я больш не рабую, я вышэй за гэта, я зараз забіваю". Вось такія нават не двайныя, а нават, атрымліваецца, трайныя стандарты на міжнароднай арэне.
