Пад пільнай увагай Прэзідэнта на гэтым тыдні апынуўся захад краіны. Рабочая паездка ў Гродне прайшла з акцэнтам на эканоміцы і сацыяльнай сферы. Кіраўніка дзяржавы цікавіла ўсё: развіццё сельскай гаспадаркі, забудова жылых раёнаў, рамонт і будаўніцтва дарог. Аб перспектывах рэгіёна Аляксандру Лукашэнку распавялі на пляцоўцы агратурыстычнага комплексу "Каробчыцы".
Абласны цэнтр павінен забудоўвацца з розумам. Не варта забываць і пра сельскую мясцовасць - важна ў кожным раёне знайсці сваю фішку і развіваць яе. Такія свайго роду бізнес-праекты могуць прынесці ў казну рэгіёна нядрэнныя прыбыткі.
Прымежны Гродна адным з першых у краіне стаў бязвізавым. Абласны цэнтр сёлета ўжо наведалі больш як 60 000 турыстаў з 62 краін. Гэта значыць, на турызме тут можна (і трэба!) добра зарабляць. "Каробчыцы" - яркі таму прыклад. Комплекс стылізаваны пад старажытную сядзібу XIX стагоддзя. Тут праводзяцца самыя розныя мерапрыемствы, у тым ліку пленэры. Напрыклад, рэгулярна сваё майстэрства дэманструюць знакамітыя разьбяры па дрэве, прычым не толькі з Беларусі. У пятніцу Прэзідэнт асабіста прыклаў руку да стварэння адной са скульптур.
Ад пытанняў творчых перайшлі да пытанняў зямных, дакладней - дарожных. У горадзе тры аўтамабільныя масты. Два з іх патрабуюць тэрміновай рэканструкцыі. Але калі хоць адзін закрыць, горад устане. Каб гэтага не адбылося, ёсць варыянт - узвесці яшчэ адзін, цалкам новы мост.
Ацаніў Кіраўнік дзяржавы і новую пляцоўку, не так даўно пабудаваную спецыяльна для хакеістаў-пачаткоўцаў. Раней яны трэніраваліся ў Лядовым палацы разам з дарослымі - у выніку нязручна было і тым, і іншым. Не выключана, што такія ж пляцоўкі з часам з'явяцца і ў іншых абласцях, бо невялікія рэгіянальныя школы - кузня кадраў для вялікага спорту.
Акрамя таго, Прэзідэнт прапанаваў прапрацаваць сістэму прэміравання трэнераў за падрыхтоўку добрых гульцоў і часцей праводзіць спаборніцтвы.
І калі ў Гродне Прэзідэнт бывае не часта (вострай неабходнасці ў гэтым няма - рэгіён па шматлікіх паказчыках адзін з лепшых у краіне), то сустрэчы з моладдзю, наадварот, у прэзідэнцкім графіку рэгулярныя. Што хвалюе юных беларусаў, чым яны цікавяцца, якой бачаць будучыню сваёй краіны, Кіраўнік дзяржавы цікавіцца па некалькі разоў на год. Часта такія размовы становяцца падставай для даручэнняў ураду. Так было і ў Гродне. На сустрэчы са студэнтамі мясцовых ВНУ вырашылася адно з самых вострых для іх пытанняў - неўзабаве пачнуць будаваць новы інтэрнат.
Гістарычнай мінулая пятніца стала і для цяперашніх студэнтаў, і для студэнтаў будучых. Прычым не толькі гродзенскіх ВНУ. Геаграфія і маштаб абмеркаваных з Кіраўніком дзяржавы тэм выйшлі далёка за межы аднаго толькі ўніверсітэта і нават усяго Гродзенскага рэгіёна.
Сваё пытанне аб ільготах на праезд для студэнтаў Алег задаваў адным з апошніх. Успамінае: хваляваўся нават больш не за тое, што звяртаецца асабіста да Кіраўніка дзяржавы (яго хваляванне прайшло літаральна за лічаныя хвіліны, яшчэ калі ў самым пачатку размовы Прэзідэнт успамінаў свае студэнцкія гады), хваляваўся, што яму папросту не хопіць часу: ведаў, як шмат было ахвочых задаць пытанне Кіраўніку дзяржавы. Адказ Алег усё ж атрымаў.
Алег - студэнт пятага курса медуніверсітэта. Марыць стаць кардыяхірургам. І ўжо нават асістуе на аперацыях. Халодны розум, моцная рука, рацыянальны падыход да ўсяго. Але месца для інтэрв'ю нечакана для здымачнай групы малады чалавек выбірае менавіта гэта - на беразе Нёмана, побач з Каложскай царквой. Гаворыць, гэта яго месца сілы. Але з-за мітусні будзённых дзён бывае тут вельмі рэдка. Пасля душэўных адкрыццяў Кіраўніка дзяржавы аб родных сэрцу месцах утрымацца не змог.
Гэта было нечаканае пытанне нават для дасведчанага лідара. Аляксандр Лукашэнка, дарэчы, адказваў на яго даўжэй за ўсё - 21 хвіліну. На першы погляд, пытанне простае, але разам з тым глыбокае і нават філасофскае: якой Беларусь выглядае на адлегласці ў вачах Прэзідэнта, якія сувеніры прывозіць Кіраўнік дзяржавы ў краіну.
Падчас размовы рэктар прызналася: пытанні Прэзідэнту збіралі, як гаворыцца, усёй грамадою. У трох універсітэтах (ГрДУ, медыцынскім і аграрным) правялі акцыю, спыталі аб надзённым і склалі рэйтынг. Задаць гэтыя пытанні ўдалося самым актыўным - а гэта паўсотні чалавек у зале і тры дзясяткі студэнтаў за круглым сталом. Яшчэ тыдзень таму яны не былі знаёмыя, зняць бар'еры ў зносінах за такі кароткі час дапамагла каманда псіхолагаў.
2,5 гадзіны жывых зносін, прызнаюцца пасля сустрэчы студэнты, праляцелі для іх хутка, і ўжо з першых хвілін яны забылі аб скаванасці і нерашучасці.
Прэзідэнт падтрымаў ідэю сеткавых універсітэтаў. Прадумаюць і спрашчэнне паступлення ў ВНУ вучням агракласаў (такая сістэма ўжо дзейнічае ў тых, хто выбраў педагагічны профіль). Шмат гаварылі і аб працаўладкаванні. Дакладней - аб праблеме рэальнай сувязі ВНУ і вытворчасці. Даручэнне Кіраўніка дзяржавы неадкладнае.
Беларусі як экспарцёру адукацыйных паслуг ужо не хапае не столькі піяру, колькі лабараторый і інтэрнатаў. Рэктар ГрДУ прызнаецца: гатовыя прыняць больш замежных студэнтаў, ды жыць няма дзе нават сваім. Толькі кожны трэці атрымлівае месца ў інтэрнаце. Пытанне вырашылі - сродкі на новы вылучаць ужо ў наступным годзе.
Кожная такая сустрэча дае падставу для канкрэтных даручэнняў Кіраўніка дзяржавы. Напрыклад, гутарка са студэнтамі творчых ВНУ ў сакавіку гэтага года дапамагла вырашыць праблему.
А гутарка са школьнікамі ў мінскай гімназіі паўтара гады таму адкрыла магчымасці для ўсіх, хто захоплены навукай.
Прэзідэнта ва ўніверсітэце слухалі ў некалькіх аўдыторыях: нават самая вялікая зала не змагла змясціць усіх ахвочых. Калі яшчэ пачуеш сакрэты жыццёвага і кар'ернага поспеху ад першай асобы ў дзяржаве. Многія, магчыма, па звычцы нават канспектавалі.
Слухалі парады ў дасягненні поспехаў не толькі ў кар'еры, але і ў жыцці. Антону была блізкая тэма спорту. Ён таксама, як і Кіраўнік дзяржавы, надае трэніроўкам шмат часу. Хай і не дзве гадзіны кожны дзень, як беларускі лідар, але да гэтага імкнецца.
І хай навучальныя заняткі ў гэтую пятніцу студэнтам адмянілі, юнакі і дзяўчаты прызналіся: яны атрымалі куды больш важны жыццёвы ўрок, а праграму нагоняць на будучым тыдні. За дзве з паловай гадзіны ў гэтай зале яны атрымалі веды, якія, без усякіх сумненняў, спатрэбяцца ім у жыцці, незалежна ад прафесіі і прызвання.
