Да зімовай Алімпіяды застаецца менш за 250 дзён. Гульні ў паўднёвакарэйскім Пхенчхане не за гарамі. Хоць, здаецца, яшчэ свежыя ўспаміны неверагоднай для нас Алімпіяды ў Сочы. Але, скажыце, хіба ёсць упэўненасць у тым, што зноў паўторым такі вынік. Запасу трываласці, доўгай лавы прэтэндэнтаў на медалі нам відавочна не хапае. І з гэтым нешта трэба рабіць.
Размова аб праблемах у беларускім спорце наспела даўно. Вялікі разбор палётаў - на алімпійскім сходзе. Атлеты, трэнеры, кіраўнікі федэрацый, спартыўныя функцыянеры - усяго каля 200 чалавек. У такім складзе не гутарылі амаль 5 гадоў. У НАК доўга адкладвалі - патрэбен быў час, каб разгледзець на ўсіх узроўнях вынікі мінулага алімпійскага цыкла. Зроблена нямала: захавана сістэма дзяржпадтрымкі спорту, былі лакальныя поспехі, ды і Беларусь стала адным са спартыўных цэнтраў Еўразіі, прыцягваючы найбуйнейшыя спаборніцтвы: праз 2 гады - Еўрапейскія гульні, праз 4 - чэмпіянат свету па хакеі.
Калі поспехі атлетаў на зімовых Гульнях у Сочы адзначылі ўсе, то вось уражанні ад Рыа неадназначныя. Парадавалі барацьба і цяжкая атлетыка. Залаты медаль Ганчарова стаў яркай успышкай. Але вось у цэлым. Заваявалі 9 медалёў. З летніх Алімпіяд прывозілі куды больш. Але, вядома, і зборная ў 2016 аказалася самай невялікай за ўсю суверэнную гісторыю - 124 атлеты. Не згладжваючы вуглы, Аляксандр Лукашэнка выказаўся рэзка і крытычна аб выніках выступлення беларускай каманды.
Каб вынікі радавалі беларускіх балельшчыкаў, у спорце трэба будзе вырашыць цэлы комплекс праблем. Прэзідэнт назваў 10 ключавых мэт, якія стаяць і перад спартсменамі, і перад функцыянерамі. Першачарговая - выбраць самыя перспектыўныя і медаляёмістыя віды спорту. Асноўную падтрымку накіраваць на іх развіццё. Разам з тым трэба будзе палепшыць сітуацыю ў дзіцяча-юнацкім і студэнцкім спорце. Адгэтуль выцякае і праблема з трэнерскімі кадрамі. Патрэбна зладжаная сістэма бесперапыннай падрыхтоўкі і павышэння кваліфікацыі. Так, ёсць спецыялізаваная ВНУ, школа трэнераў, а высакакласных спецыялістаў добра, калі ўдасца пералічыць па пальцах. Акрамя таго, трэба будзе аптымізаваць і працу рэспубліканскіх цэнтраў алімпійскай падрыхтоўкі, пры гэтым кантроль над трэніровачным працэсам павінен заставацца ў галоўнага спартыўнага штаба - Міністэрства спорту.
Ідзём далей. Пытанні спартыўнай медыцыны і навукі. У сучасных рэаліях без якаснага навуковага суправаджэння немагчыма дасягаць сур'ёзных вынікаў. Дарэчы, адсюль выцякаюць і пытанні допінгу. Так, гэтая тэма ўжо надакучыла, але ў вырашэнні праблемы Прэзідэнт бачыць такія шляхі: прафілактыка, годнае супрацьстаянне беспадстаўнаму націску і дысцыпліна. Наступны пункт - роля рэгіёнаў у падрыхтоўцы атлетаў. У кожным райвыканкаме павінен быць як мінімум адзін спецыяліст, які займаўся б развіццём спорту. Важная і загрузка інфраструктуры. Так, наведваць спортаб’екты беларусы сталі часцей, але першапачаткова разлічвалі на большае. Ну і напрыканцы - больш актыўна быць трэба і спартыўным федэрацыям. Апошні час іх прыкметна ўмацавалі моцнымі кадрамі, большасць узначалілі спецыялісты ад спорту. Так што справа за ініцыятыўнасцю.
