Пагаварыць у рамках саміту "Астанінскай групе" - так называецца фармат Расіі, Ірана і Турцыі па Сірыі - было пра што. Сустрэча ў Сочы, дарэчы, юбілейная - дзясятая. І за паўтара года сітуацыя ў Сірыйскай Арабскай Рэспубліцы змянілася сур'ёзным чынам. Вызвалены Алепа, Пальміра і іншыя буйныя гарады. А вось літаральна гэтай ноччу стала вядома: сірыйскія войскі знішчылі апошні фарпост Ісламскай дзяржавы на тэрыторыі краіны.
І вялікая размова на траіх - спроба стварыць новы каркас бяспекі сярэдняга ўсходу праз трохвугольнік "Расія-Турцыя-Іран". І як адзначыў Рэджэп Эрдаган, саміт даў вельмі добры імпульс. Пра нефармальны ўдзел у размове Прэзідэнта Аляксандра Лукашэнкі мы ўжо гаварылі, але жадалася б разабрацца больш дэтальна, чаму так? Так, палітыкі добрыя знаёмыя, так, аб'ядноўваюць шматлікія праекты. Але куды важней пазіцыя Беларусі: Мінск заўсёды аказваў падтрымку і Анкары, і Тэгерана нават у самыя складаныя поры.
Ну а трохі рамантычнае, але ад гэтага не менш важнае імкненне нашай краіны і заклік "Чаму б нам усім не жыць у міры?" сутыкаецца часта з суровай рэчаіснасцю: на жаль, пастулат пра "мір ва ўсім свеце", які мы вывучаем яшчэ ў малодшых класах, замыльваецца, прычым нярэдка нашымі калегамі.
Так, журналіст BBC Рыам Далаці правёў расследаванне, здавалася б, трагічнай хіматакі ў сірыйскай Думе. Памятаеце, тыя жудасныя кадры з дзецьмі, паражонымі хімікатамі? Дык вось - усё гэта пастаноўка. І здымалі яе "Белыя каскі" ў мясцовай бальніцы - арганізацыя, якая аказвае медыцынскую дапамогу насельніцтву. А ролю аднаго з урачоў "іграў" самы сапраўдны прыхільнік ісламістаў.
Спектакль у гэтым тэатры абсурду атрымаўся - пасля сцэны ў бальніцы сілы Францыі, ЗША і Вялікабрытаніі нанеслі па Сірыі не меней за сто авіяўдараў. З-за якіх зусім не пастановачна, а па-сапраўднаму… загінулі дзясяткі цывільных. А ўсяго трэба было зазірнуць у бальнічныя запісы - ні аднаго смяротнага выпадку за той перыяд.
Гэтая гісторыя яшчэ раз паказала: у сучасных рэаліях самая небяспечная зброя не танк або ракета, а інфармацыя. Адной пстрычкай мышкі або пастом у "Твітары" можна распаліць пажар, а то і вайну. У свеце для процідзеяння тэрарызму і фейкам ствараюцца "фабрыкі думак" - такія аналітычныя цэнтры, якія вывучаюць палітыку, эканоміку, культуру і будуюць прагнозы, або проста развенчваюць хлусню.
