А. Лукашэнка: Бяспека сёння - гэта не толькі і не столькі ракеты і танкі. Гэта эканоміка.

9 октября 2016

Партыйны плюралізм у парламенце вельмі дарэчы ў знешняй палітыцы Беларусі. Нашы левыя хутчэй знойдуць агульную мову з Усходам і Лацінскай Амерыкай. Вялікі Кітай, В'етнам, Шанхайская арганізацыя супрацоўніцтва і БРІКС - гэта ж пераважна паплечнікі па чырвонай ідэалогіі.

У Еўрасаюзе і Штатах хутчэй пачуюць нашых правых, у Еўрасаюзе, СНД і Расіі прывыклі працаваць з цэнтрыстамі. На думку Прэзідэнта, у любых перамовах і асабліва ў інтэграцыйных праектах мэта дэпутатаў - зачысціць руціну і фармалізм, абараніць нацыянальныя інтарэсы і рэальнае раўнапраўе.

Там, дзе ва ўрада, дыпламатаў і дырэктарата не даходзяць рукі, піянерамі прагматычнага дыялогу павінны быць дэпутаты. Тым больш што магутны фундамент Прэзідэнт закладвае асабіста. Свежыя візіты лідара ў Кітай, Пакістан і Узбекістан - гэта апора і для бізнесу, і для парламента.

Кітай і Пакістан, калі верыць карце, за край свету ад Беларусі, але ўсе складанасці вырашаюцца, як быццам мы суседзі. А вось з найбліжэйшым саюзнікам - Расіяй - у нас канфлікт за канфліктам. На ўзроўні народаў, лідараў і чыстай эканомікі ніякіх рознагалоссяў. Затое з сырывінай і абаронай Саюзнай дзяржавы - праблемы які раз.

Па газе няма не то што раўнапраўя, нават роўнага прыбытку. Прынцыпы еўразійскай дамовы парушаюцца. Цэны найбліжэйшаму саюзніку выстаўляюць як для Германіі або Украіны. Імгненная камерцыя замест доўгатэрміновай стратэгіі. Беларусь вымушана кампенсаваць страты і развіваць альтэрнатыўныя маршруты пастаўкі.

Але хіба гэта на карысць інтэграцыі? Пра гэта эмацыянальна, але прадметна Прэзідэнт у Авальнай зале парламента…

Больш падрабязна пра такія розныя адносіны з найбліжэйшым суседам. Наш карэспандэнт Андрэй Крывашэеў працягвае аналізаваць ключавыя тэмы, якія прагучалі ў Авальнай зале.

У кульбітах саюзных адносін мудрагеліста змешваюцца не толькі нафта і газ. Нас, беларусаў, парадаксальна папракаюць за падтрымку беларускай мовы і культуры.

Насуперак еўразійскім пагадненням і сотням праверак не пускаюць харчаванне на намінальна саюзныя прылаўкі. На тыдні адразу плюс сем нашых экспарцёраў па мясе і малаку папоўнілі чорны санкцыйны спіс.

Зусім абсурдна на фоне мілітарызацыі Еўропы і ваюючай Афрыкі выглядае нежаданне аснашчаць адзіную групоўку сучасным узбраеннем. Беларусі, як заходняму шчыту Саюза, даводзіцца ў адзіночку мадэрнізаваць, распрацоўваць, выпрабоўваць і ставіць на баявое дзяжурства найноўшыя ўзоры тэхнікі. Прыклад - С-300, купілі, мадэрнізавалі і закрылі агульнае неба.

Мадэрнізаванае і новае ўзбраенне - тыя ж "Паланэзы", радары, авіяцыя і мабільная тэхніка для спецназа - выключна для стрымлівання агрэсіі. Каб нават у самай гарачай галаве думка не праскочыла ўзяць беларускае сілай. Як гарантыя міралюбства - наша пазіцыя па Украіне і ўсіх гарачых пунктах ад Каўказа да Афрыкі.

Бяспека сёння - гэта не толькі і не столькі ракеты і танкі. Гэта - эканоміка, упэўнены Прэзідэнт. Здольнасць забяспечыць людзей працай, годным прыбыткам. Гэта мадэрнізацыя і рэформы без знішчэння працоўных калектываў і цэлых сектараў вытворчасці пры падтрымцы грамадства і з захаваннем сацыяльных гарантый. Роўна так перазагружаем энергетыку, дрэваапрацоўку, будматэрыялы, фармацэўтыку, мікраэлектроніку і высокія тэхналогіі.

Звяртаючыся да парламента, Прэзідэнт падкрэслівае - няма ва ўрадзе лібералаў і кансерватараў. Ёсць прапановы па буквары і ад жыцця. Напрыклад, у ЖКГ. Тут ад Беларусі крэдыторы патрабуюць пераходу да 100-працэнтнай аплаты. Але гэта крызіс неплацяжоў і людзі без цяпла. Тое ж па прыватызацыі. Паспрабавалі на хуткую руку акцыянаваць АПК і ледзь не страцілі моцныя гаспадаркі. Як у Расіі ў ліхія 90-я.

Цэны - умацавалі Мінгандлю. Зараз яго задача лавіць за руку нядобрасумленных манапалістаў. Як ва ўсім свеце ад ЗША да Японіі. Ніякага лібералізму - толькі прагматыка. Вытворчасць - прасоўваецца ідэя насадзіць зверху наглядальныя саветы на кожны дзяржактыў. Па сутнасці, лішнюю пракладку-пасрэдніка паміж дырэктарам і міністрам. Каму выгадна?

Дзе рэальна патрэбна ліберальная хватка і воля прадпрымальніцтва - гэта малы і сярэдні бізнес. Прэзідэнт просіць парламент падключацца, а са свайго боку гарантуе: з 1 студзеня праблема хаджэння па пакутах пасля адкрыцця справы будзе знятая.

У цэлым у эканоміцы - ці то план мадэрнізацыі або рэформ, перамоў па пастаўках сыравіны або з інвестарамі - Прэзідэнт патрабуе пазбягаць хсітанняў. У Беларусі ўжо ёсць стратэгічная праграма да 20-га года, яе адобрыла 5-е Усебеларускае веча. Не выканаць - значыць здрадзіць грамадству і адкінуць дзяржаву на 2 дзесяцігоддзі назад. А таму менавіта формулу "стабільнасць плюс устойлівае развіццё" неабходна трымаць у галаве і дэпутату, і члену ўрада як у Авальнай зале, так і ў перамовах з МВФ.