Наш карэспандэнт Дзяніс Бальшакоў, хай і віртуальна, паспеў за гадзіну пабываць у пяцідзесяці гарадах.
Пстрыкаюць пячаткі на пашпарт. Сёння на вуліцы Ванфуцзін у Пекіне дзейнічаюць спецыяльныя пашпарты. Усім наведвальнікам выставы выдалі такія дакументы. Калі паставіць візу ў кожным павільёне - дадуць каштоўны падарунак. Але і без дадатковай матывацыі на турыстычным форуме - аншлаг.
Пры належным спрыце за гадзіну можна, хай і віртуальна, пабываць у паўсотні сталіц. Прычым выстраены яны тут у вядомым толькі арганізатарам парадку.
На выставе свая геаграфія. Напрыклад, мінскі павільён размясціўся паміж ірландскім Дублінам і кітайскім Чунцінам. З рэальных суседзяў па карце толькі Рыга. Яна адразу праз дарогу.
Беларускі павільён у Кітаі робіць акцэнт на прыгажосць сталіцы і перавагах экатурызму. Дзяўчына ў нацыянальным уборы разам з кітайскімі студэнтамі-валанцёрамі распавядае аб звыклых плюсах прыцягнення падарожнікаў - Траецкім прадмесці і Палессі. У чыноўнікаў з мінскай мэрыі ёсць дадатковыя казыры.
Турысты ў класічным разуменні, з Кітая ў Беларусь зазіраюць нячаста. Едуць, у асноўным, бізнесмены і чыноўнікі. Шматлікіх падарожнікаў адпужваюць транспартныя нязручнасці.
Паміж Пекінам і Мінскам няма прамога авіярэйсу. Таму некаторыя турысты вымушаныя рабіць перасадку ў Маскве. Гэта нязручна. Калі аб такой перспектыве людзі даведваюцца, бывае, што адмаўляюцца. Часцей бяруць пакетную паездку. З наведваннем Масквы, Пецярбурга, Мінска і Кіева.
Летась беларуская дыпмісія выдала кітайцам каля 250 турыстычных віз. Лічба сціплая, гавораць дыпламаты, і тут жа дадаюць: у 2013-ым да Сінявокай з Паднябеснай дабяруцца ўжо ў некалькі разоў больш падарожнікаў. У тым ліку і дзякуючы часоваму філіялу Мінска ў цэнтры самай папулярнай пешаходнай вуліцы Кітая.
