У Беларусі з'явіцца некалькі буйных прадпрыемстваў па выпуску дранкі

24 ноября 2013

Інвесціраваць у вытворчасці гатовыя замежныя партнёры. Патэнцыял нашай краіны, багатай лясамі, высокі. На Магілёўскім машынабудаўнічым заводзе пабудавана першая айчынная машына для сячэння. Гэта пакуль адзіны ўзор. Ён працуе ў Вілейскім лясгасе і паказвае добрыя вынікі. У гэтым упэўнілася наш карэспандэнт Юлія Плытнік.



На невялікім участку лясгаса размясціліся 1,5 тысяч кубаметраў дроў і каля 6 тысяч кубічных метраў дранкі. Апошняя адразу пастаўляецца на асноўнага спажыўца - Вілейскую МініЦЭЦ.


Шчыльны рабочы графік - запатрабаванасць дранкі апошнім часам высокая. Дні ва ўсёй каманды лясгаса выдаюцца напружанымі, расслабляцца некалі.


Лес сякуць - трэскі ляцяць. Так, добра сякуць. 1800 кубічных метраў дроў даюць 2000 кубоў дранкі, што прыносіць карысць - цяпло людзям і добры прыбытак лясгасу.


Апошнім часам вага другаснай сыравіны на рынку ўзрасла. Акрамя выпуску дранкі, лясгасы выпускаюць паліўныя гранулы, брыкеты. Ужо ёсць 5 вытворчасцяў па выпуску паліўных гранул і 8 вытворчасцяў па выпуску брыкету. Але гэта прадукцыя на ўнутраным рынку пакуль не запатрабаваная. Таму лепшае яе прымяненне - экспарт. Прычым, паспяховы. 90% - краіны блізкага і далёкага замежжа - Латвія, Данія, Германія - гэта толькі невялікі спіс.


Аляксандр Сурта, начальнік упраўлення вытворчасці і рэалізацыі прадукцыі Міністэрства лясной гаспадаркі Беларусі: Да 2015 года будзе створана яшчэ 4 па выпуску паліўных брыкетаў.


Дранка - вельмі добрая крыніца энергіі. Кошт яе вызначаецца вільготнасцю. Да 40 % вільгаці - адзін кошт, калі вышэйшы за 40 да 60 - другі кошт, ніжэйшы. Тут важныя ўмовы, пры якіх дранка падсушвалася б.


У Еўропе перапрацоўка паліўных брыкетаў і гранул - прыбытковая вытворчасць. Заводы магутнасцю 500-800 тысяч тон для Еўропы гэта сярэдні ўзровень. Мы ж выпускаем 14 тысяч тон брыкету ўсімі пяццю заводамі, якія пабудаваныя ў Беларусі менавіта ў сістэме лясной гаспадаркі. Вялізны патэнцыял Беларусі прыцягвае замежнага інвестара. У прыватнасці, кампаніі з Прыбалтыкі зацікаўленыя ў стварэнні сумеснай вытворчасці, якая забяспечыць запатрабаванні ўнутранага рынку і вялікія экспартныя аб'ёмы.