Супрацоўніцтва Беларусі і Арменіі, акрамя класічнага гандлю, набывае цалкам новую якасць. Краіны будуць разам развіваць ядзерную энергетыку. Сёння гэта не толькі пытанне камфортных тарыфаў для спажыўцоў - гэта пытанне выжывальнасці эканомікі. На думку вядомага армянскага палітолага Аляксандра Іскандарана, мірны атам безальтэрнатыўны, а прэтэнзіі да новых станцый па-за Еўропай і ЗША тлумачацца нядобрасумленнай канкурэнцыяй. Напрыклад, Арменіі нават прапаноўваюць адступныя за закрыццё АЭС у шкоду нацыянальным інтарэсам. Чаму атамная станцыя - гэта выгадна. Каментарый тыдня.
Аляксандр Іскандаран, палітолаг, дырэктар Цэнтра каўказскіх даследаванняў (Арменія): Гэта не проста перспектыўны шлях, а адзіны перспектыўны шлях на сённяшні дзень. Я, вядома, не фізік, і не спецыяліст па энергетыцы, але тое, што хаваюць атамную энергетыку, гэтае лёгкае перабольшанне. Францыя ўся на атамнай энергетыцы, у Германіі з-за таго, што адбылося, нават скандальчык быў невялікі з зялёнымі. Рэальна атамная энергетыка нікуды не сыходзіць. Ёсць спосаб здабываць электраэнергію іншымі спосабамі, але яны вельмі дарагія. Гутаркі пра тое, што ветрам або на адходах птушак або кароў можна вырабляць электраэнергіі столькі, каб замяніць іншыя спосабы вытворчасці электраэнергіі, на сённяшні дзень гэта гутаркі пустыя.
І калі гэта так адбываецца, то гэта вельмі дорага. І краіны, падобныя Украіне, Беларусі і Арменіі, дазволіць сабе гэтага не могуць. Таму атамная энергетыка пры ўсіх праблемах, якія звязаныя з атамнай энергетыкай, безальтэрнатыўная. Ну вось у Арменіі. У нас атамная электрастанцыя, гэта 40 працэнтаў нашай электраэнергіі. Сусветныя фінансавыя інстытуты абяцаюць парадку ста мільёнаў. Сапраўды, ста мільёнаў хопіць для таго, каб гэту атамную электрастанцыю закрыць. А жыць потым як? Бо гэтая электрастанцыя парадку 40 працэнтаў электраэнергіі маёй краіны. Час, калі была вайна Карабахская. Гэты страшны час памятае ўсё насельніцтва Арменіі. Са свечкамі, без ацяплення. Тады атамная была спынена, пасля Чарнобыля, а потым яна была запушчана зноў. Дзякуй, у іншы раз. Адпаведна, яе трэба ўдасканальваць, яе трэба зрабіць больш бяспечнай. Наколькі я ведаю, паўтаруся, не спецыяліст, ідуць працы над тым, каб вадародную энергетыку прыдумляць, якая больш бяспечная. Станцыі становяцца ўсё больш бяспечнымі. Тое, што адбылося ў Фукашымі, гэта жа не ўласна з ядзерным рэактарам адбылося, а з ацяпляльнай сістэмай на беразе акіяна. Трэба прыдумляць, як гэта рабіць далей.
І гэта будзе асноўным шляхам. У выпадку маёй краіны, усе рашэнні палітычныя, уключаючы МАГАТЭ, па будаўніцтве наступнай электрастанцыі прынятыя. Перашкод няма. Ёсць перашкода - ісці шукаць грошы. Гэта парадку пяці мільярдаў, гэта дорага. Вось перашкоды фінансавыя, а тое, што атамная электраэнергія, на сённяшні дзень не прыдумалі нічога новага. Гэта, на жаль, тое, пры дапамозе чаго дзяржавы могуць энергетыку сваю забяспечваць.
